Batavia ’90 struikelend over eigen ambities richting afgrond

Batavia ’90 staat het water tot aan de lippen. De club aan de boorden van het IJsselmeer heeft een totale schuld van naar wordt gezegd “een ton of een veelvoud daarvan”. Hoeveel het werkelijk is schijnt niemand exact te weten, echter een faillissement is ondertussen heel dichtbij. De club doet verwoede pogingen overeind te blijven, maar de afgrond is ondertussen dichtbij.

ambitie

In 2015 zette Batavia ’90, spelend op sportpark Doggersbank in Lelystad een ambitieus plan op. Onder aanvoering van toenmalig voorzitter Marco Knippenberg  zou de club de sprong wagen naar de top van het Nederlandse Amateurvoetbal. Niet overigens nadat Knippenberg eerst had onderzocht of dat niet met zijn jeugdliefde Lelystad ’67 mogelijk was. Dat was het niet, zo oordeelde Knippenberg indertijd.

Wat voedde de ambitie van Knippenberg ? De stad kwam met Lelystad ’67 niet verder dan de tweede klasse. De hoofdstad van de Flevopolder bleef daarmee ver achter bij gemeentes met drie keer zo weinig inwoners dan Lelystad. We benoemen Emmeloord met Flevo Boys en Urk die beiden al een fraaie palmares in de top van het amateurvoetbal bij elkaar hadden gevoetbald. En dat Almere ondertussen een heuse BVO binnen haar gemeentegrenzen had hielp ook al niet.

fusieclub

Batavia ’90 lijkt een heel jonge club maar is een fusieclub die in 1990 ontstond door een fusie tussen Stator en Zuiderzeevogels. De club had ook geen gemakkelijke start, met name omdat Lelystad indertijd een artikel 12 gemeente was en er daardoor op financieel gebied weinig vanuit het stadhuis te verwachten was. Bijvoorbeeld de gedane toezeggingen omtrent het opknappen van de accommodatie waar de club zou gaan spelen bleek op drijfzand gefundeerd.

Vanaf 2015 was er dus nieuw elan in Lelystad. Knippenberg had in Barry Kamphorst zijn belangrijke rechterhand. Knippenberg ging voor de organisatie en financiering, Kamphorst voor het voetbaltechnische deel. De club begon met een zaterdagteam in 2016 en is in al die jaren praktisch gesproken van de vierde tot nu de tweede klasse. Daar waar de tweede divisie op dit moment de bedoeling was geweest. Die totale stap was immers voorzien in zeven jaar, dus had in 2022 gerealiseerd moeten zijn. Het afgelopen seizoen werd zelfs een stap de verkeerde kat op gezet, het team degradeerde uit de eerste klasse.

grote namen

De club haalde al die jaren veel gelouterde spelers binnen. Vooral spelers die al in de voormalige topklasse dan wel huidige tweede en derde divisie actief waren. Met als uitschieters spelers van BVO’s, zoals bijvoorbeeld oud PSV doelman Gino Coutinho. Maar ook bij grote amateurclubs in en rondom Amersfoort werden spelers weggelokt. Bijvoorbeeld Tom Menting (DOVO), Hayri Pinarci (DVS ’33) en Mo Al Haydar (Sparta Nijkerk).

De eerste geluiden over problemen binnen de club ontstonden al seizoenen geleden en kwamen bijvoorbeeld van selectiespelers die de hun contractueel toekomende vergoedingen niet tijdig of helemaal niet kregen. Het investeren bleef echter doorgaan, ook in dure trainers zoals Michel van Oostrum. Maar rekeningen bleven langer liggen. Niet alleen die van spelers, ook die van leveranciers, belastingdienst, KNVB en anderen. En zo steeg het water de club tot aan de lippen

Een aantal keren wendde het bestuur van de club zich tot mogelijke geldverstrekkers, o.m. mede schuldeiser RABO Bank. Maar nergens werd de club soelaas geboden. Einde afgelopen jaar verlieten voorzitter Knippenberg tesamen met de secretaris en jeugdvoozitter het bestuur van de club. De communicatie omtrent de reden was nogal onduidelijk Twan Hillebrand neemt tot augustus de honneurs waar. Hij vertrekt binnenkort naar het buitenland. Maar afgelopen week was hij nog vol vuur actief voor zijn club.

toekomst

Tijdens een buitengewone vergadering legde hij de massaal toegestroomde leden van de club de drie mogelijkheden die open stonden voor.  Dat waren : faillissement met mogelijke doorstart, de club over doen aan investeerders of een lening van de gemeenste. Het over doen van de club aan investeerders werd door de KNVB meteen afgeschoten. De leden van de club zouden geen zeggenschap houden. Failliet gaan zou betekenen dat de gehele geschiedenis van de club ophoudt en een doorstart zou te lang duren, want één a twee jaren. En dus is de optie lening van de gemeente nu favoriet. Echter, die lening moet dan wel eerst door de gemeenteraad worden goedgekeurd en deze week bleek dat de gemeente daar niet zonder meer in stapt. Vooral niet omdat nog steeds niet duidelijk is hoe groot de totale schuld van de club nu is. Eerder had de gemeente al een borgstelling geweigerd. Wethouder Dennis Grimbergen gaf dat ook toe. Ook toen omdat er financiële onduidelijkheid heerste. En dus moet daar nu aan gewerkt worden.

Hillebrand kreeg de gelegenheid de aanwezige raadsleden vooral te wijzen op de sociale functie die de club voor de gemeente heeft. Batavia ’90 heeft zo’n 900 leden (dat waren er 120 in 2015) en 700 daarvan zijn jeugdlid. Wat gaan die doen als ze niet meer naar hun club kunnen ?

Teneinde de levensvatbaarheid van de club in ieder geval nog even te verlengen organiseerde de club afgelopen zaterdag een familiedag waarbij het zwaartepunt lag op geldinzameling. De “ Family Fun Day” leverde ongeveer het gehoopte bedrag van 16.000 euro op. Hoe lang de club haar leven daar mee kan verlengen is niet duidelijk; wel duidelijk is dat de club slechts één uitweg ziet. De gemeente moet de club redden en nog snel ook. Zo niet dan is het wachten op het moment dat iemand het laatste zetje geeft.

Tekst: Theo Uphus