Derde Divisie B Uitgelicht 5 dagen geleden
69Bekeken
De wedstrijd tussen de nummers 1 en 2 van de ranglijst in de Derde Divisie B is afgelopen zaterdag geëindigd in een doelpuntloze remise. Aan beide zijden waren de verdedigingen, in ieder geval ook hun keepers, de baas over de aanvallers. De 0-0 tussen Hoek en Blauw Geel ’38 was daarom ook wel logisch.
Coach Gérard de Nooijer van de koplopers kon zich ook wel vinden in het gelijkspel dat de wedstrijd had opgeleverd. “Blauw Geel ’38 had in het eerste kwartier van zowel de eerste als tweede helft wat meer het initiatief. Daarna vond ik het redelijk gelijk opgaan en kregen wij ook kansen. Maar onze voorhoede was vandaag niet in heel goede doen. We hadden wel de kansen op enkele doelpunten maar die kreeg Blauw Geel ook. Het was naar mijn idee niet zo dat een van de twee teams duidelijk beter was. Ik kan me dus wel vinden in dit gelijke spel. Het had misschien wat te veel tactische elementen, het was verzorgd voetbal, maar niet spectaculair. Dat het na rust wel leuker was kwam doordat we aan twee kanten meer ruimte kregen.”
De coach van Hoek vertelde daarmee in feite het hele verhaal van de wedstrijd waarin Blauw Geel ’38 eigenlijk had moeten winnen om de competitie weer spannend te maken. Daar slaagde het team van Maurice Verbunt dus niet. De coach van de runner up moest op het laatste moment zijn verdediging verbouwen. Aanvoerder Miguel Zeller moest wegens ziekte verstek laten gaan en posteerde daarom Mitchel van Rosmalen in de achterste vier, terwijl Lars Putters diens vaste taken op het middenveld over nam. Van Rosmalen ontpopte zich tot de absolute uitblinker op het loeihete kunstgrasveld, m.n. dankzij zijn verfijnde passing.
Waar de Veghelaren in het eerste kwartier het meest aan de bal waren konden de zij daar geen enkele kans uit peuren. De eerste echte doelpoging werd pas na 28 minuten ondernomen en wel door Arne van den Eynde namens Hoek. Het schot ging, net als een kopbal van Lars Loermans even later aan de overzijde van het veld ruim over. Voor het overige veel noeste arbeid maar vooral verdedigingen die weinig weggaven.
Na de pauze lag het initiatief aanvankelijk net als voor rust weer bij de gasten. Het leverde nu ook enkele meer serieuze kansen op. Lars Loermans mikte vanaf net over de lat, Sylvio Hage kwam Jordy Zielschot bij zijn doelpoging tegen en Dave de Meij kopte vanuit kansrijke positie over. Rond het uur noteerden beide teams hun mooiste doelkansen. Eerst dook Kevin Hebbelinck namens Hoek vrij voor Zielschot op maar was de Brabantse doelman winnaar in de 1 tegen 1, korte tijd later had De Meij de 0-1 op zijn schoen maar redde Murre bekwaam.
In het laatste kwart van de wedstrijd wisselde Verbunt logischerwijs aanvallend en reageerde de Nooijer op de nieuwe personele situaties. Kansen en kansjes leverde dat nog wel op, voor de gasten door de oplopende druk die het team ontwikkelde, voor Hoek vanuit de tegenaanval. Zo kopte Wout den Engelsman na een hoekschop net naast en schoot de overigens onzichtbare Steve Schalkwijk voorlangs. De laatste kansen deden zich voor nabij het doel van Hoek, waar de Meij in handen van Murre kopte terwijl Wouter op den Camp naast mikte. Het waren allemaal kansen en kansjes, maar niet van het kaliber “niet te missen”. Het geeft aan dat de 0-0 niet onlogisch was. De Nooijer daarover na afloop: ”We zijn er echt nog niet, maar we voelen ons wel de morele winnaar vandaag.” En ook dat was niet onlogisch.
Tekst: Theo Uphus
Foto: Omroep Zeeland