Ga naar de inhoud Ga naar de voettekst

Kay van der Vorst (OSS’20) schiet krater in kampioenskansen Hercules

We zijn eruit. In de zoektocht naar een geschikte naam voor de Derde Divisie Zondag zijn we uitgekomen bij ‘de Horror Divisie’. Het blijft bloedstollend spannend zowel aan de kop als in de onderste regionen, waarbij men niet vreemd op moet kijken wanneer de beslissingen pas in de laatste minuut van de wedstrijden op 2e Pinksterdag vallen.

Neem nou gisteravond toen in Oss op sportpark de Rusheuvel de wedstrijd OSS’20-Hercules opnieuw gespeeld moest worden.

Hercules had op zondag 22 mei geconstateerd dat de thuisclub een ongerechtige speler had laten meedoen. Men vroeg de KNVB om opheldering en kreeg als antwoord. “Jullie hebben gelijk”. De beslissing van de KNVB was kort en krachtig: wedstrijd overspelen.

Het gevolg?

De 6-1 nederlaag die het kampioenschap een flinke knauw gaf bij Hercules werd in de prullenbak gegooid en een nieuwe datum werd vastgesteld.

Nieuwe ronde; nieuwe kansen.

Een getergd, fanatiek strijdend OSS’20

En die inhaalwedstrijd zou Hercules bij winst op de ranglijst op de eerste plaats brengen. Bij OSS’20 was men getergd door deze beslissing van de KNVB. Men stroopte de mouwen op en wilde er alles aan doen om Hercules voor de tweede maal binnen 2 weken pootje te lichten.

Dat lukt niet helemaal, maar wel deels. Hercules-trainer René van der Kooij moest puzzelen omdat hij niet kon beschikken over zijn centraal verdedigingsduo Niek Hoogveld (geschorst) en Bjorn van Gorkom (geblesseerd); Mitchell Zwart en Valentijn Beck namen nu hun posities in.

Sportieve plicht vervullen

Bij OSS’20 was clubtopscoorder Tim Waterink ditmaal wel van de partij. Uitgerekend tegen zijn toekomstige club waar hij vanaf het volgend seizoen samen gaat spelen met vriend Marijn Ploem (Hollandia). Een belofte die de beide vrienden elkaar ooit deden toen zij nog samen speelden bij Jong FC Groningen: samen in een elftal spelen bij een mooie club in het midden van het land. Dat ooit gaat dus volgend seizoen worden.

Tim Waterink: ,,Marijn woont in Amsterdam; ik in Arnhem, centraal is Utrecht en daar speelt toevallig Hercules. We vonden het beide een mooie club terwijl we bovendien hetzelfde niveau aan konden houden waarin we nu spelen. De gesprekken met René van der Kooij verliepen voorspoedig en eigenlijk waren we er snel uit”.

Of Waterink er van overtuigd was dat bij een gelijkspel of winst van OSS’20 de kampioenskansen aardig gedevalueerd werden voor zijn toekomstige club? ,,Ja, maar dat maakt mij niets uit. Er is nog zoiets als sportieve eer en plicht vervullen. Ik draag vanavond het shirt van OSS’20 en ben geenszins van plan kadootjes weg te geven”.

Veel te laag tempo

De wedstrijd op zich was niet groots. Met name in de eerste 45 minuten lag het tempo veel te laag. OSS’20 gaf vanaf het eerste fluitsignaal van scheidsrechter Remco Schul vol gas zonder echt gevaarlijk te worden voor het doel van Pepijn Vonk.

Aan de andere kant moest Rick van der Leest bij een vrije trap van Shanon David Carmelia stompend redding brengen terwijl Tyrone Fonville de paal raakte. Het bleef nerveus in een duel dat stevig, hard maar fair was.

Behoudens een klein incidentje na een half uur en in totaal zes gele kaarten bleef alles ruimschoots binnen de perken.

Verrassend nam Hercules de leiding. Rick van der Leest werkte de bal bij een aanval van Hercules niet goed weg, waardoor Carmelia voor kon zetten en Tim Pieters koppend de 0-1 aan kon laten tekenen.

In het tweede gedeelte was OSS’20 het grootste gedeelte in balbezit. Bij een schot van Tim Waterink kon Dirk Homoet er nog een voet tussen krijgen; een inzet van Bob Zonnenberg was te zacht ingeschoten en een gemakkelijke prooi voor Vonk terwijl een vrije trap van Bram Eltink net naast ging.

En terwijl Hercules in de slotfase met 10 man verder moest omdat de ingevallen Luciandro Andeloe vroegtijdig kon gaan douchen na 2x geel werd de druk groter en groter op het doel van de Domstedelingen.

Toen in blessuretijd de bal op 20 meter bij Kay van de Vorst kwam dacht die geen moment na en haalde vol uit. Een streep die Vonk volkomen kansloos liet: 1-1. Partijen op gelijke hoogte en verdeeldheid bij Hercules.

Moest men nu blij zijn of teleurgesteld?

,,We hebben uitstekend verdedigd en kunnen nog steeds de titel pakken!

René van der Kooij vond dat zijn ploeg volwassen gespeeld had.

,,Vergeet niet dat OSS’20 getergd en bijzonder fanatiek was. Zij wilden niets cadeau geven. We hinkten na die 1-0 totaal niet op twee gedachten. Alleen ze gaven nauwelijks iets weg en wij creëerden amper iets behalve dat we tweemaal het houtwerk raakten. En nu maar hopen dat Gemert morgen verliest bij Dongen dan wordt het duel op 2e Pinksterdag tegen ADO’20 onze kampioenswedstrijd. Dat zou wat zijn. Kampioen worden in de Derde Divisie en promoveren. Maar eerst maar eens afwachten”.

Weet je wel dat jij spelbreker bent voor Hercules als we over het kampioenschap praten?

Dat was de vraag aan de maker van de 1-1, Kay van der Vorst.
Dat realiseerde hij zich nog niet helemaal.

Hij liet met zijn uithaal wel heel wat Osse harten sneller slaan.
,,Hij zat er wel goed in. Ik geloof mijn 4e dit seizoen. In de eerste competitiehelft mocht ik regelmatig invallen maar in de 2e competitiehelft heb ik veel gespeeld. Het was vandaag geen beste wedstrijd, maar de inzet was optimaal en dat vergoedt veel. Jammer dat we dit seizoen te weinig punten hebben gepakt. We hadden ons moeiteloos kunnen mengen in de strijd bovenin als we een deel van de kansen benut hadden”.

Tevreden trainer

Bertran Kreekels was een tevreden trainer. ,,Mijn laatste thuiswedstrijd na 5 seizoenen OSS’20. Het was geen grootse wedstrijd maar we hebben verdiend een punt gepakt en daardoor hebben we Hercules toch aardig aan het wankelen gebracht. Benieuwd hoe het afloopt en wie er kampioen gaat worden”.

Morgen opnieuw een thriller in deze ‘horrorcompetitie’.

Dan gaat Gemert op bezoek bij Dongen. Bij winst gaat Gemert zondag als koploper naar Hoorn, waar degradatiekandidaat Hollandia de laatste hindernis is op weg naar een eventueel kampioenschap.

Pakt Gemert morgen niet de volle winst dan gaat er (wellicht) een derde lachende met het kampioenschap aan de haal.