COLUMN: Gladiator Robbert Susan wint het publiek voor zich in Colosseum De Krom

VV Katwijk weet eindelijk weer wat winnen is. In deze column blikt Peter Brink terug op een bewogen week waarin clubicoon Robbert Susan de weggestuurde hoofdcoach Jasper Ketting opvolgde. De voormalig aanvoerder en bikkelaar gaf zijn voetballers als interim-trainer één advies mee: ‘Ik wil dat je ballen toont. Geef alles wat je in hebt. Dáár begint het mee’,  zo vertelde Susan na afloop van de zwaarbevochten 1-2 winst op RKAV Volendam aan Leidsch Dagblad.

SYMBOOL

Robbert Susan was als speler al meer dan een voetballer. Hij is een symbool van veerkracht, doorzettingsvermogen en de onverbrekelijke band tussen een club en zijn fans. Als speler was hij het verlengstuk van de trainer. Een gladiator op het veld die vocht, zwoegde en alles deed voor het resultaat. Toen de nood vorige week te hoog was, begonnen de spelen. De hoofdtrainer bij Katwijk werd geofferd en interim-trainer Susan het Colosseum op De Krom opgereden. De emotionele fans werden donderdag bij de training getrakteerd op gratis patat, als afsluiting van het oude Romeinse recept van brood en spelen.

Helden

De inmiddels 37-jarige Leidenaar Susan heeft het Katwijk-DNA. Zo werd hij als voetballer vijf keer kampioen met zijn club en was hij tevens vier keer landskampioen bij de amateurs. Dat deed hij niet met de fluwelen touch van een sylist, maar als een gladiator die in de modder ploetert. Susan de onverzettelijke. Hij brak ooit in een bekerwedstrijd tegen Almere City zijn arm en speelde gewoon verder – een uur lang. En dat is precies de instelling, waarmee de comeback van het voetbaltechnisch kwakkelende Katwijk nu moet beginnen.

LIEFDE

Hij twijfelde voor 2024 al om te stoppen als speler. Maar rekende niet op de impact die de fans op hem hadden. Die kwamen in Cornonatijd gewoon bij hem over de vloer. Toen brak zelfs de keiharde middenvelder en plakte hij er nog een periode aan vast.

Tussen de fans en Susan is in dertien jaar een innige liefde in tweevoud ontstaan. Na afloop van de wedstrijden zopen de mannen uit de vis en de bouw zich samen met de ex-aanvoerder naar een dronkenschap. De gladiator bleek in de kantine een gewone man van vlees en bloed te zijn. Hij hielp mee om de kantine aan te vegen of stond op de bar mee te zingen.

Stage

Susan stopte ruim een jaar geleden. Maar hij had een droom. Eens wilde hij als hoofdtrainer terug keren bij zijn vv Katwijk. Maar dat was een lange weg, zo wist hij.

De docent lichamelijke opvoeding liep voor het behalen van zijn VC3 diploma al wel stage bij Katwijk en TD Cees Bruinink promoveerde hem al snel tot eerste assistent van Jasper Ketting.

“Robbert heeft altijd al het overzicht gehad. Hij was als speler vaak de belangrijkste ‘assistent’ van de hoofdtrainers, en tijdens zijn stage zagen we dat hij het trainersvak in zijn bloed heeft,” zei Bruinink.

Brood en spelen

En toen verloor Katwijk afgelopen seizoen negen thuisduels en zagen de fans ‘vijand’ Quick Boys kampioen worden en eindigde Katwijk zelf – net als in het laatste jaar onder Anthony Correia- als vierde.

Nadat vorige week zaterdag ook de eerste competitiewedstrijd in het nieuwe seizoen tegen notabene promovendus HSV Hoek ook verloren ging was de lava van de vulkaan niet meer te stoppen. In de kantine en in de businessclub gingen mensen in pak en spijkerbroek rond om geld in te zamelen voor het ontslag van de trainer. 

Net als in het oude Rome, waar de mensen brood en spelen kregen, moest er iemand geslachtofferd worden. In de voetballerij zijn dat nooit de spelers, maar altijd de hoofdtrainer.

Gladiator

En het bestuur en de directie had een held nodig om de morrende achterban tot bedaren te brengen.

Zo kwam gladiator Robbert Susan terug in Colosseum De Krom. Nu niet met opgestroopte mouwen en het mes tussen de tanden, maar gestoken in clubkostuum.

Vuurwerk

Donderdagavond bij de training wachtte de harde kern van vv Katwijk hem en zijn selectie vol enthousiasme met fakkels op. Fans en icoon hebben elkaar nodig.

De supporters willen nooit meer de pijn van afgelopen seizoen meemaken en Susan wil carriere maken als oefenmeester.  Al heeft hij de benodigde papieren nog niet. Iconen staan boven de wet.

Plezier

Gelukkig – voor de fans- sprak Susan  nog dezelfde taal met zijn herkenbare accent en had hij het niet over looplijnen en de restverdediging, maar over het terugbrengen van plezier. De reden waarom elk kind ooit is gaan voetballen.

,,Ik geloof in energie, dat was de hele week het toverwoord. Energie leveren, minimaal evenveel en het liefst meer dan je tegenstander. Daarom sta ik ook meer dan ik zit, als een soort Diego Simeone. Dat is een signaal dat je afgeeft, je oogst wat je zaait. Ik heb één ding aan die gasten gevraagd: ballen tonen. Als ik ergens een hekel aan heb, is het wel lafbekkenvoetbal. Je mag van mij elke bal verspelen, fout op fout stapelen en ik vang na afloop alle stront voor je op. Maar ga geen verstoppertje spelen, geef alles wat je in hebt. Daar begint het mee.’’

Robbert Susan in het Leidsch Dagblad na de zege op RKAV Volendam.

Publiek

Na afloop werden de fans beloond met gratis patat, als een symbolisch gebaar van de club, een knipoog naar het oude Romeinse principe van ‘brood en spelen.’ Zaterdag vielen spelers en fans elkaar in de armen na de 1-2 zege bij RKAV Volendam, die op wilskracht tot stand kwam.

In het vissersdorp hopen ze dat hiermee de kentering van voetbalverdriet naar mooie nieuwe tijden is ingezet. De oranjehemden, die in hun bestaan hunkeren naar een achtste nationale amateurtitel, weten dat succes niet alleen afhangt van punten, maar – zoals Proximo in de film Gladiator zei- ook van hoe je het publiek voor je wint.

ZO WIN JE HET PUBLIEK VOOR JE

Proximo, een voormalige gladiator die zijn vrijheid heeft gekregen, deelt in de film Gladiator zijn wijsheid met Maximus, gespeeld door Russell Crowe. Het volk in het oude Rome werd tevreden gehouden met brood en spelen. Hij benadrukt dat succes in het Colosseum niet alleen afhangt van je kracht of snelheid, maar vooral van hoe je het publiek voor je wint. Maximus besluit dat hij dat zal doen – door iets unieks te bieden.

Tekst column door Peter Brink