Joey Houweling: van KKD naar moeder aller derby’s.

SPAKENBURG – SV Spakenburg won afgelopen weekend de moeder aller derby’s tegen IJsselmeervogels dankzij een treffer van verdediger Jens Guiting. Wellicht nog opvallender was het debuut in de basis van de Blauwen dat doelman Joey Houweling meemaakte.

De 25-jarige doelman maakte de keuze van zijn trainer volledig waar en hield aan de dorpsderby een clean sheet over. Met overigens het daarbij behorende goede gevoel. Waar liggen de roots van de nieuwe doelman van SV Spakenburg?

Houweling: “Ik kom bij SV Huizen vandaan, de club uit mijn geboortedorp. Ik begon daar overigens niet meteen als keeper, maar als spits. Ik werd pas keeper in de E3, toen onze eigenlijke keeper op vakantie was. Toen hij terug van vakantie kwam, was hij geen keeper meer. Het seizoen daarop was ik keeper van de E1. Met dat team speelden we in het eerste jaar om het kampioenschap maar redden het net niet. Het jaar daarop wel en wonnen we ook de beker.”

Aansluitend kwam FC Utrecht?

“Dat klopt. Ik ging er spelen in de D2, terwijl ik nog dicht bij huis naar school bleef gaan. Dat veranderde later, ik kwam op scholen in Hilversum en Vianen terecht en ondertussen ook in de D1.”

Was dat allemaal gemakkelijk te behappen voor zo’n jong ventje?

“Aanvankelijk nog wel, maar met name in de C2 had ik een moeilijke tijd. Ik had vooral last van twijfels, over mijn opleiding vooral. Ergens in die tijd besloot ik dat keihard werken mijn twijfel zou kunnen wegnemen. Dat gebeurde ook en daarmee liep ik ook door alle jeugdelftallen bij FC Utrecht tot en met het Jong Team.”

Speelden er veel bekende talenten in jouw leeftijdscategorie bij Utrecht?

“De bekendste is denk ik Tommy Sint Jago, later speler van Willem II en nu speelt hij voor KV Mechelen. Daarnaast hadden we bijvoorbeeld Hicham Achefay, nu bij FC Den Bosch, en Tim Pieters die nu bij Sparta Nijkerk speelt. We hadden echt wel een goed team indertijd.”

Op een bepaald moment kreeg je een contract aangeboden.

“Toen ik 17 was, gingen we daarover in gesprek en met mijn achttiende ging een contract in voor twee jaar met een optie voor een derde seizoen. Ik maakte mijn debuut tegen Roda JC, een wedstrijd die wij met 2-1 wonnen. Het was een fantastisch debuut voor mij, ik keepte de wedstrijd van mijn leven. Ik keepte in die twee eerste seizoenen 19 competitiewedstrijden en kwam ook veel aan bod bij oefenwedstrijden. In het derde seizoen was ik helaas langdurig geblesseerd, maar keepte nog wel enkele goede wedstrijden. Uit bij ADO, maar vooral ook bij Telstar. Toen het bij FC Utrecht ophield, was men dat bij Telstar nog niet vergeten kennelijk, want ik kon de overstap naar IJmuiden maken.”

En daar was Ronald Koeman de eerste man.

“Zo is het en hij bleef dat ook. Ik maakte het Ronald niet gemakkelijk en zo hoort dat natuurlijk ook, maar uiteindelijk bleef hij eerste doelman. We gingen heel goed met elkaar om, ik heb hem nog regelmatig aan de telefoon. We ontliepen elkaar ook niet heel veel, ik was ook vaak aanvoerder, met name als we oefenwedstrijden speelden. Ik maakte van dichtbij de onverwachte promotie van Telstar mee, had mijn aandeeltje door Ronald scherp te houden, maar ik wilde na dat tweede seizoen ergens eerste doelman worden. Er volgde geen nieuw contract bij Telstar.”

Toen kwam de grote stilte?

“Ik ging trainen bij mijn oude cluppie SV Huizen. Ik wilde in vorm en scherp blijven. Maar aanvankelijk kwam er niets op mijn pad terwijl selecties overal weer vol liepen. Ik wachtte af.”

Plotseling was daar SV Spakenburg?

“De eerste contacten werden via via gelegd bij de technische commissie van SV Spakenburg. Ik mocht vrijblijvend mijn kunsten tijdens een paar trainingen komen laten zien. Kennelijk beviel het keeperstrainer Remco van Lopik wel wat ik liet zien, want een paar dagen werden een paar weken en uiteindelijk werden de club en ik het eens over een verblijf dat, zoals het er nu uitziet, duurt tot de zomer van 2027.”

Zoals het er nu uitziet klinkt alsof er een voorbehoud is.

“Ik denk dat er veel voetballers in de top van het amateurvoetbal actief zijn die hun ambities richting betaald voetbal nog niet vaarwel hebben gezegd. Dat hoeft ook niet erg te zijn voor de clubs waar ze spelen, want het zijn normaal gesproken spelers die zeer gemotiveerd zijn zolang ze voor die clubs spelen en ik denk ook dat het iets zegt over die clubs. Al die spelers van Quick Boys die ondertussen bij een BVO spelen, dat straalt natuurlijk ook op Quick Boys zelf af. Ik zou het niet erg vinden om via SV Spakenburg terug te mogen keren bij een BVO.”

Hoe voelde het om vanuit de KKD naar de moeder aller derby’s over te stappen?

“Het was echt prachtig. 8000 mensen rond dat veld. Alle commotie, de vreugde na onze winst, even ben je in de waan dat je een held bent. Natuurlijk keer je wel weer terug tot de werkelijkheid, maar het was echt schitterend om mee te maken.”

Heb je het gevoel dat je jezelf hiermee ook als eerste doelman mag zien?

“Er is helemaal niemand bij Spakenburg die mij welke garantie dan ook heeft gegeven. Ik voelde mij niet nerveus voor de derby, wel gefocust en voldoende relaxt. Ik heb de beelden van de wedstrijd ook terug gezien. Gekeken naar mijn acties. Heb ik het team geholpen, goed uitverdedigd, doelpogingen op de juiste manier onschadelijk gemaakt. Zo probeer ik het maximale te presteren en daarmee hoop ik ook in de basis te blijven. Dat heet volgens mij gezonde ambitie.”

Interview en tekst: Theo Uphus
Foto: André Hakvoort – SV Spakenburg