Ga naar de inhoud Ga naar de voettekst

Klaas Wels: “De emotie na afloop van Katwijk – Vitesse was onbetaalbaar.”

KATWIJK – Plotseling was daar de aankondiging van vv Katwijk. De club stelde in de laatste week van oktober Klaas Wels aan als nieuwe trainer van de hoofdmacht. Dat was niet alleen iets eerder dan verwacht, het was ook een naam die niet bij iedereen in het wereldje direct alle belletjes deed rinkelen.

Enigszins logisch, omdat zijn naam vooral verbonden is aan FC Oss en TOP Oss. Daarnaast trainde Wels wel degelijk een aantal amateurclubs, maar dan vooral in Oost-Brabant en niet direct in de absolute top daarvan. Katwijk strikte een bevlogen en ervaren trainer/coach.

Deed je al ervaring op in de top van het amateurvoetbal als speler?

“Jawel. Ik ben geboren in Den Bosch, maar getogen in Schijndel. Ik speelde daar gedurende mijn jeugdtijd, voornamelijk als verdediger. Ik heb nog enkele seizoenen voor Blauw Geel ’38 en FC Den Bosch gespeeld, maar moest mijn loopbaan vroegtijdig afbreken vanwege knieproblemen. Ik ben tijdig begonnen met het behalen van papieren om trainer te kunnen worden. Ik begon bij Schijndel als trainer van de B-jeugd.”

Al vrij snel kwam je bij FC Oss terecht.

“In 2008 als stagiair. In 2010 kreeg ik een aanstelling als assistent. Ik ben tot 2021 voor de club actief gebleven, in meerdere functies. Ik was ook interim-hoofdcoach en technisch directeur. En omdat ik dat werk voornamelijk overdag deed, heb ik daarnaast ook nog als hoofdcoach gefungeerd bij bijvoorbeeld Nemelaer in Haaren.”

Na de vele jaren in Oss stond MVV voor je op de stoep.

“Dat was een mooie uitdaging en een flinke verandering in mijn leven. Ik werd in 2022 aangesteld. Helaas bleven de resultaten achter bij wat men verwachtte. In maart 2023 hield het daarom op. In 2023 werd ik vervolgens weer technisch directeur in Oss.”

Opeens dook je vorig seizoen op bij SteDoCo in Hoornaar.

“Ik zou graag eerder al hebben ingestapt bij een club, maar de meeste daarvan waren al voorzien. Ik kwam zeg maar te laat op de markt. Maar zoals dat elk seizoen gaat, komen na een aantal maanden een aantal clubs weer vrij — meestal vanwege teleurstelling over resultaten of onenigheid over het te volgen beleid. SteDoCo kwam ook vrij en ik ben daar ingestapt.

Ik had er een heel fijne periode, met goede afspraken en een prima staf. Het team ging nog best behoorlijk draaien en we deden nog serieus mee om de derde periode. Ik denk met plezier aan SteDoCo terug.”

Nu dan de instap bij Katwijk.

“Zo is dat. Natuurlijk ben ik op de hoogte van de ontwikkelingen in zowel het betaalde als amateurvoetbal. Je leest en hoort wat er bij clubs gebeurt. Zeker als het een club van het kaliber Katwijk betreft. Iedereen wist dat men vooralsnog besloot met Robbert Susan, Floor Schaap en Patrick Heijmans door te gaan, in afwachting van de aanstelling van een nieuwe oefenmeester. En dus waren er veel sollicitanten.

Ik heb meerdere gesprekken gevoerd met de technische commissie van de club, over veel aspecten van het voetbal en het leiden van een selectie als die van Katwijk.”

Het is enigszins verrassend, in ieder geval voor mij, dat de club uitkomt bij een trainer uit het oosten van Brabant.

“Dat kan zijn, en dat begrijp ik ook. Ik heb uiteraard gekeken hoe deze aanstelling goed in te passen was in mijn overige bezigheden. Dan gaat het erom dat je dat goed met elkaar in evenwicht brengt, zodat de belangen elkaar niet in de weg gaan zitten. Daarnaast is het ook zo dat je er als trainer best wat voor over hebt om bij een club van het kaliber Katwijk aan de slag te mogen.”

Wat is je eerste indruk van de club?

“Ik heb er nog maar enkele trainingen op zitten en twee wedstrijden op de bank gezeten. Ik heb mij daarbij vooral gericht op afspraken bij balbezit van de tegenstander: hoe gaan we dat georganiseerd aanpakken? In balbezit heb ik de spelers meer vrijheid gegeven. Dan kun je zien wat ze voetballend in huis hebben.

Ik heb twee trainingen gedaan, maar daarin konden we nauwelijks iets doen. Het zat natuurlijk allemaal rond die wedstrijden tegen Barendrecht en Vitesse. Dan ben je meer met herstel bezig. Ik deed in korte tijd wel veel indrukken op. Niet alleen aangaande de spelers, maar ook de staf in haar nieuwe samenstelling, je leert de bestuursleden kennen, de sponsoren, de faciliteiten, de wisselwerking met de supporters.”

Dan hielpen de eerste resultaten wel flink, zeker?

“Laat ik duidelijk zijn: ik denk in ‘we’. Resultaten komen tot stand omdat ‘we’ die samen bewerkstelligen. Natuurlijk wil ik mijn steentje bijdragen, maar het gaat om de club. Daar zijn de selectie en de staf onderdeel van, maar ook de overige groepen: bestuur, sponsoren, supporters.

Je kent de afloop van onze wedstrijd tegen Vitesse. De enorme spanning die zich na de laatste penalty ontlaadde. De emotie na afloop van Katwijk – Vitesse is onbetaalbaar.”

Hoe voelt Robbert Susan zich in de nieuwe situatie?

“Ik ben met Robbert bij Rijnsburgse Boys – NEC geweest. We hebben goed met elkaar gesproken. Robbert gaat weer met liefde en plezier terug in zijn eigenlijke rol. Hij gaat gewoon verder met zijn opleiding en is ondertussen weer assistent. Wat hij de laatste maanden op De Krom heeft meegemaakt, is geweldig leerzaam voor hem geweest. Dat neemt niemand hem meer af. En geloof mij nou maar: Robbert komt echt nog wel aan bod als hoofdcoach bij deze club.”

Tevreden met de loting voor de volgende ronde van de KNVB-beker?

“Het is best een mooie loting. Ik ben natuurlijk veel jaren actief geweest voor Oss, de eeuwige rivaal van FC Den Bosch. Er is dus sprake van sportieve rivaliteit. Ik wil graag winnen in De Vliert. Uiteraard had ik ze graag op De Krom ontvangen.

Maar nu we naar Den Bosch moeten, hoop ik uiteraard vooral op veel supporters uit Katwijk. En ik hoop dat wij veel enthousiasme en intensiteit op het veld zullen brengen, zodat we er een leuke pot voetbal van maken. Misschien dat we zo een mooi kerstcadeautje voor onze supporters kunnen bieden.”

Interview en tekst: Theo Uphus
Foto: vv Katwijk