Ga naar de inhoud Ga naar de voettekst

REPORTAGE | Gênant Quick Boys biedt Kozakken Boys de laatste strohalm

Kozakken Boys leeft nog. De ploeg van trainer Michel Langerak heeft nog steeds een kans om zich vrij te worstelen van de degradatie play-offs en zich zodoende direct te handhaven in de Tweede Divisie. Op Hemelvaartsdag boekten de Werkendammers een 2-0 overwinning op Quick Boys wat, met name in de tweede helft, geen enkele intenties had om de thuisploeg het vuur aan de schenen te leggen. Omdat ook Kozakken Boys verre van goed speelde, had deze wedstrijd meer wat weg van een bloopercompilatie dan van een voetbalwedstrijd. Via goals van Thomas Marijnissen en Johnny Lommers bleven de punten uiteindelijk in Werkendam en wordt aankomend weekend cruciaal.

Voor Kozakken Boys telde er donderdag middag maar eigenlijk één ding; er moest en zou gewonnen worden. Alleen met een driepunter zouden de Werkendammers nog een gooi kunnen doen naar het directe lijfsbehoud. Een bij voorbaat al zeer ingewikkelde missie, want concurrenten TEC en Ijsselmeervogels staan er gewoon beter voor. Maar goed, zoals ex-Ajax trainer Erik ten Hag al eens in vloeiend Engels verwoordde: “It ain’t over, till it’s over” en dat was dan ook het enige waar de roodbroeken zich nog aan konden vastklampen. Quick Boys leek hiervoor een ideale tegenstander, want de Katwijkers stonden op plek 10 en waren eigenlijk wel klaar. Quick Boys kent bovendien ook een respectabele lijst aan afwezigen en speelde donderdagmiddag op de Zwaaier eigenlijk alleen maar om de sportieve plicht te doen. Quick Boys was bezig aan een slechte reeks van vijf nederlagen op rij en lijkt te snakken naar de eindstreep. De mannen van Edwin Grunholz beleefden afgelopen zaterdag dan wel weer een piek, want GVVV werd met een 2-0 nederlaag aan de broek weer richting Veenendaal gestuurd. Grunholz koos er voor om zijn elftal op twee plekken te wijzigen ten opzichte van de ontmoeting met de Veenendalers en had een plekje in de basis ingeruimd voor Nigel Ogidi Nwanko en Sem van Duijn Dit ging ten koste van het duo Jeffrey Ket & Youssef El Kachati. Kozakken Boys was bezig aan een serie van drie wedstrijden waarin het tegen De Treffers, Koninklijke HFC en Rijnsburgse Boys ongeslagen bleef en bovendien was iedereen bij de Werkendammers nog fit genoeg. Michel Langerak had daarom dan ook geen redenen tot het wijzigen van zijn basiselftal.

Het was vanmiddag goed toeven op de Zwaaier. Het zonnetje scheen + er stond een belangrijke pot voetbal voor de thuisploeg op de kalender. Toch was dit niet echt te zien in het toeschouwersaantal. Geen massale steun voor de thuisploeg om “hun jongens” nog die laatste boost te geven, ondanks dat er bij de opkomst van de beide teams toch nog wel een paar vuurpijlen de lucht in gingen. De ongeveer tachtig supporters die de oversteek vanuit Katwijk hadden gemaakt smolten zich al snel om naar een zeemanskoor waar het de Werkendammers zingenderwijs alvast probeerde voor te bereiden op de mogelijke degradatie. Onder andere de klassiekers “Derde Divisie, Derde Divisie” en ”Volgend jaar naar Harkema” prijkten in het repertoire van de Katwijkers. De supporters van de thuisploeg leken hier niet erg onder de indruk van te zijn en richtten zich liever wat er op het veld gebeurde. Op het veld was Kozakken Boys eigenlijk al heel de tijd de betere ploeg. Echter ging er bij de ploeg van Langerak telkens zo ontzettend veel fout, dat het eigenlijk voornamelijk zichzelf aan het tegenwerken was. Quick Boys was formeelgezien aan de aftrap verschenen, maar daar bleef het dan eigenlijk ook wel bij. Al na 5 minuten had Kozakken Boys via Lars Hutten een grote kans om de 1-0 te maken en de vroege voorsprong te vieren, maar de ex-prof miste. Ook in de rebound wist spits Lommers niet te scoren. Het zou sowieso niet de wedstrijd van Lars Hutten worden en daar was de kans die hij na een kwartier spelen kreeg hét perfecte voorbeeld van. Na geklungel van Chima Bosma op de achterlijn veroverde Kozakken Boys de bal en stond Hutten ineens helemaal vrij voor Paul van der Helm. Het leek een formaliteit om de bal langs de doelman te schuiven, maar Hutten (gepositioneerd op maximaal 5 meter van het goal) kreeg de bal niet eens op goal en faalde hopeloos. Dit soort acties zouden uiteindelijk geen zeldzaamheid worden in deze wedstrijd. Ook Gwaeron Stout, normaal gesproken toch een gerenommeerd Tweede Divisie-speler, ging geruisloos mee in de gang van de wedstrijd en miste ook een enorme kans, waarbij Van der Helm al verslagen was. De fans van Kozakken Boys konden ongetwijfeld het haar wel uit het hoofd trekken, want de het miste nu al voor de derde keer een kans waarbij de keeper eigenlijk nooit meer een rol van betekenis had kunnen spelen. Quick Boys liet dus eigenlijk niks zien, maar had na een half uur spelen wel ineens voor een kentering in de wedstrijd kunnen zorgen. Aanvaller Darren Maatsen was heel de wedstrijd nog niet in het spelbeeld voorgekomen, maar werd ineens vrij voor keeper Mike van de Meulenhof gezet. Het dijbeen van de doelman bracht redding op het schot van dichtbij en zo voorkwam Van de Meulenhof dat Quick Boys, compleet tegen het wedstrijdbeeld in, op voorsprong zou komen. Beide ploegen creëerden hierna niks meer en gingen met de brilstand op het bord de rust in.

Wat er in het eerste kwartier van de tweede helft gebeurde was echt ongekend. Waar Quick Boys in de eerste helft al met minimale inspanning acteerde, leek het nu alsof er in de rust even was benadrukt dat Kozakken Boys vandaag als winnaar van het veld zou moeten stappen. De Quick Boys-spelers acteerden alsof ze voor het eerst van hun leven op voetbalschoenen stonden en rolden nog net niet de rode loper uit voor de thuisploeg. Alleen keeper Paul van der Helm leek de memo gemist te hebben, want alleen hij was nog de oorzaak waardoor de stand nog in evenwicht was. Foute passes, geen druk geven, niet meelopen met je man, de bal zomaar bij je tegenstander inleveren; allemaal dingen die “fout” gingen bij Quick Boys. Echter leek niemand hier zich bij Quick Boys druk over te maken. Kozakken Boys probeerde van het erbarmelijke spel van de Katwijkers te profiteren, maar ook de thuisploeg speelde zo ongelooflijk matig, waardoor de geboden mogelijkheden vaak door henzelf al onschadelijk werden gemaakt. Zo kreeg Marijnissen, na dom balverlies van Quick Boys, Kozakken Boys’ vierde kans voor open doel, maar ook dit cadeautje werd niet uitgepakt doordat de linksbuiten de bal volledig verkeerd raakte. Gelukkig voor Marijnissen en Kozakken Boys maakte de aanvaller na een uur spelen zijn onbegrijpelijke eerdere misser goed en schoot hij na een individuele actie de 1-0 langs Van der Helm in de korte hoek.

Na dit moment leek Quick Boys weer een beetje normaal de wedstrijd in te gaan. De bal bleef gelijk wat meer in de ploeg en ging zelfs weer aanvallend denken. Zo werd ineens Sem van Duijn de diepte ingestuurd en leek op jacht te kunnen naar de gelijkmaker. Echter voorkwam laatste verdediger Sven Warmolts deze doortocht naar het goal en stak er een stokje voor. Bij Quick Boys dachten ze aan een overtreding, en dus een rode kaart voor de verdediger, maar scheidsrechter Marin Pérez wilde van niets weten en liet het spel doorgaan. Het spel bleef zeer slordig en bomvol fouten. Opnieuw kon Van der Helm zich weer een paar keer onderscheiden nadat Kozakken Boys weer bijzonder makkelijk door de Katwijkse verdediging was gesneden. Opnieuw waren de kansen voor Lommers en Stout, maar de stand bleef nog altijd “maar” 1-0 in het voordeel van de Werkendammers. Concurrent TEC had inmiddels haar wedstrijd met 0-3 gewonnen bij Noordwijk en speelde zich daarmee definitief veilig. Er moest en zou dus gewonnen worden door Kozakken Boys, wat nu alleen Ijsselmeervogels nog als concurrent heeft.

Deze overwinning kwam er ook en ook bij het beslissende doelpunt, de 2-0, zat er weer een merkwaardig luchtje aan. Waar Chima Bosman de manschappen naar voren had gedirigeerd voor een vrije trap, speelde hij de bal ineens kort en zomaar in de voeten van invaller Leandro Resida. Resida zette met een simpel passje Johnny Lommers vrij voor Van der Helm en nu pakte de spits cadeautje nummer zoveel van de middag wél uit. Via een geplaatst balletje was de enige man die voor Quick Boys een voldoende haalde, voor de tweede keer gepasseerd en was de zat de zege voor Kozakken Boys in de tas. Een belangrijke driepunter, want met dit resultaat blijft de droom op direct lijfsbehoud nog in leven. De manier waarop deze zege behaald werd mag gerust zeer opvallend worden genoemd. Quick Boys had natuurlijk niets meer voor te spelen, maar de manier waarom zij ter toneel traden, was zeer opmerkelijk te noemen. Kozakken Boys komt met deze drie punten op een totaal van 34 punten uit 32 wedstrijden. Alleen Ijsselmeervogels zou nog op punten voorbij kunnen worden gestreefd. In theorie is ook De Treffers nog een partij in deze strijd, maar de Groesbekers hebben al 40 punten en zouden alleen op doelsaldo nog de bietenbrug op kunnen gaan. Aanstaande zaterdag is finale nummer 1, want dan nemen de Kozakken het op tegen Scheveningen. Mochten de resultaten op de andere velden gunstig zijn, dan komt alles aan op de laatste thuiswedstrijd. Die is op 4 juni tegen het al gedegradeerde ASWH.