FC Rijnvogels KNVB Beker Reportages, Interviews & Opinie 20 oktober 2022
230Bekeken
FC Rijnvogels kan met trots terugkijken op het kortstondige bekeravontuur. Op sportpark De Krom, thuishaven van grote broer en buurman Katwijk, vochten de Vogels als leeuwen tegen Cambuur, de Eredivisionist uit de Friese hoofdstad. In een eerste helft waarin de Derde Divisionist zeker niet minder was dan Cambuur liet de ploeg van Thomas Duivenvoorden zien waartoe deze in staat is. De rust werd gehaald met een 0-0 tussenstand met een kopbal van Tom Bijen op de lat als het grootste wapenfeit . In het tweede bedrijf was het kwaliteitsverschil uiteindelijk wel doorslaggevend. Persoonlijke fouten, wellicht ingegeven door vermoeidheid bij de Rijnvogels, werden door de bezoekers genadeloos afgestraft. Dit zorgde voor een onoverbrugbare 0-2 achterstand. De 0-3 in blessuretijd zorgde zelfs een beetje voor een geflatteerde einduitslag.
De laatste keer dat FC Rijnvogels mocht meedoen in het KNVB Bekertoernooi was zes jaar geleden. Geheel toevallig was ook toen de Cambuur de tegenstander. Op De Kooltuin kwamen de Friezen toen pas in de laatste minuut tot de 0-1. Dit keer was de wedstrijd verplaatst naar De Krom. De faciliteiten op het eigen sportpark bleken niet aan de daartoe gestelde eisen te voldoen, vandaar het uitwijken naar de andere kant van de gemeente Katwijk. Hoewel dit natuurlijk wel enigszins de sjeu en charme van de wedstrijd haalde, was de ambiance op De Krom toch meer dan uitstekend. Vele Katwijkse toeschouwers, niet alleen van de Rijnvogels, kregen toch een redelijke bekersfeer voorgeschoteld. Inclusief inleidend vuurwerk.
Bij de Rijnvogels ontbraken doelman Yannick Augustinus en Dennis Bakker. Laatstgenoemde had nog teveel last van een uit de kom geraakte schouder afgelopen zaterdag. Wel een aderlating voor de thuisploeg, want de fysiek sterke Katwijkse middenvelder kon wel worden gebruikt tegen de profs van Cambuur. Nu was het vooral een uitblinkende Leonard de Beste die voorop ging in de strijd. Van meet af was duidelijk dat Duivenvoorden zijn jongens in grote lijnen dezelfde boodschap had meegegeven als alle voorgaande wedstrijden. De Rijnvogels ging uit van eigen kracht en was eigenlijk van meet af aan niet minder dan Cambuur in de eerste helft. Brutaal ging men op zoek naar de goal van doelman Robbin Ruiter. Natuurlijk moesten de amateurs er harder voor werken dan de tegenstander, maar de grootste kans in de eerste helft was toch echt voor de thuisploeg. Een mooie actie aan de linkerkant van Edin Bibuljica leverde een pracht van een voorzet op. De kopbal van Tom Bijen spatte uiteen op de deklat. Dichterbij een goal kwam het niet in de eerste helft en dus werd bij een 0-0 tussenstand de kleedkamer opgezocht.
In de tweede helft werd stilaan wel duidelijk dat dit wedstijd was tussen de jongens en de mannen. Toch bleven echte uitgespeelde kansen voor de profs uit. Doelman Pim van der Plas moest weliswaar een aantal keren attent zijn, maar echte krachtsinspanningen bleven hem bespaard. De Rijnvogels, die normaal gesproken al een enorme dosis energie aan de dag leggen, stroopte de mouwen nog wat verder op en schuwde de duels niet. Wel werd het aan de kant van de thuisploeg steeds slordiger. De onverzettelijkheid bleef, maar steeds vaker werd de bal onnodig ingeleverd bij de tegenstander. Vanzelfsprekend was ook het tempo aan bal aan de kant van Cambuur hoger. Uitgerekend aanvoer Dirk-Jan van den Oever ging op eigen helft in de fout toen Cambuur voor het eerst profiteerde. Silvester van der Water was het eindstation bij de goed uitgespeelde 0-1. De supporters bleven er de moed in houden, al werd wel het lied “wij willen Siepie zien” aangeheven. Niet veel later mocht Sieb Rutgers als eerste wissel ook het veld betreden. Helaas werd er geen jongensboek geschreven.
Met nog twintig minuten op de klok was het wederom balverlies van aanvoerder Van den Oever dat de 0-2 en de nekslag inluidde. Een voorzet van Mambimbi werd door invalller Milan Smit bij de eerste paal binnen gewerkt. Trainer Pascal Bosschaart (wegens ziekte ontbrak hoofdtrainer Henk de Jong) wisselde nog wat door, maar wist dat buit binnen was. Toch was een eretreffer nog wel verdiend geweest op basis van de eerste helft en de geleverde inspanning. Toen in blessuretijd de niet meer ter zake doende 0-3 door Remco Balk werd ingeschoten, voelde dat zowaar nog als een domper op de avond.
Al met al is FC Rijnvogels een illusie armer, maar een ervaring rijker. De ploeg speelde een jaar geleden nog subtop hoofdklasse, maar is na promotie naar de Derde Divisie in korte tijd een blijvertje geworden. De huidige vierde plaats in de competitie en de afgeleverde bekerwedstrijd tegen een ploeg uit de Eredivisie bevestigen dat de derde Katwijkse club onder deze trainer geen eendagsvlieg is maar zich onder andere op deze site als topamateurclub mag bestempelen.