Ga naar de inhoud Ga naar de voettekst

REPORTAGE | Het kan nog altijd voor Gemert na 3-3 bij Dongen

Het was donderdagavond smullen op sportpark de Biezen in Dongen. Niet alleen voor de aanhangers van Dongen en Gemert maar ook voor de neutrale toeschouwer. De gegevens waren simpel.

Het bezoekende Gemert moest deze inhaalwedstrijd (afgelast op Hemelvaartsdag wegens een blessure van de assistent-scheidsrechter waarvoor niet tijdig een vervanger gevonden kon worden) winnen om de titelkansen in eigen hand te houden. Bij minder dan de volle winst werd men in de slotwedstrijd op 2e Pinksterdag afhankelijk van de andere kanshebbers OFC, Hercules en ADO’20.

Een dag ervoor zorgde OSS’20 in Oss al voor een verrassing door Hercules in de slotminuten te verrassen met een gelijkspel, waardoor de ploeg uit Utrecht nu op 2e Pinksterdag moet winnen tegen runner-up ADO’20 om de titel te grijpen.

Gemert had gisteravond over Hercules hen kunnen springen via de volle winst op Dongen.

Het werd een doelpuntrijk treffen in het Brabantse land waarin zowel de punten als de doelpunten broederlijk verdeeld werden (3-3) in een duel waarin de emoties af en toe hoog opliepen; vooral in de blessuretijd.

Dongen-trainer Osman Erbas had het vooraf al laten doorschemeren: “We hebben er zin in; weliswaar staat er geen enkel belang meer op het spel voor ons maar we gaan niets weggeven”.

Aan de andere kant was Gemert trainer Reinald Boeren zich er terdege van bewust wat zijn ploeg moest doen om de titel te grijpen in de Zondag Derde Divisie: “Tweemaal winnen en we zijn er”.

Maar dat moest vanavond gebeuren zonder clubtopscorer Ralf Kemper, die vanaf de zijlijn moest toekijken.

Stefan Tielemans goed bij de les in openingsfase

Het was maar goed dat Stefan Tielemans vanaf de eerste minuut goed bij de les was want anders had Gemert al na een 10-tal minuten tegen een 2-0 achterstand aangekeken.

In de 4e minuut redde hij met de voet op een doorbraak van de beste speler van Dongen, Fatih Kamaci  terwijl hij dat een minuut later opnieuw deed, toen heette de Dongen-aanvaller Mart van Bree.

Gemert stelde daar weinig tegenover. De passes waren te onnauwkeurig, kwamen veelvuldig bij de tegenstander terecht, terwijl men een fanatiek strijdend Dongen ook veel te veel ruimte gaf. Soms moet de neutrale toeschouwer gedacht hebben dat Dongen om de titel speelde en niet Gemert.

In de 37e minuut ging het mis bij Gemert. De verdediging vergat resoluut in te grijpen, waar Jari Koenraat optimaal van profiteerde door de bal voor de eerste keer deze avond achter Tielemans te schieten: 1-0. Een forse tegenvaller zo vlak voor rust, die de zwart-witten uit Gemert echter snel te boven kwamen. Terwijl Dongen de openingstreffer nog vierde was het Dylan van Diepen die Gemert in dezelfde minuut nog op gelijke hoogte bracht: 1-1.

Na de thee opnieuw een fel startend Dongen op zoek naar de voorsprong. Een redding van Tielemans op een schot van Kamaci en een schot naast van Koenraad getuigden van de offensieve plannen van de thuisclub.

En toch viel de derde treffer in deze wedstrijd aan de andere kant toen Dylan van Diepen zijn opponent Mohamed Mansary op links aftroefde, voorzette waar de voor Yenti Meyssen ingevallen Wout Barten geen moment aarzelde en Gemert op voorsprong zette: 1-2.

Een flinke aderlating voor Dongen was het uitvallen van Roshendley Saez; de man die voor constant gevaar zorgde aan de linkerkant. Gemert was in deze fase de gevaarlijkste ploeg tot de 68e minuut waarin Sel Bastmeijer geheel onverwacht als een duiveltje uit een doosje raak kopte (2-2) en de ploegen weer naast elkaar bracht.

Een zinderende slotfase lag in het verschiet en werd dat ook. Te beginnen in minuut 70 toen aanvoerder Jan Gerrits de 3-2 op de schoen had; hij had de bal voor het inschieten maar deed dat echter aan de verkeerde kant van de paal.

Het betekende slechts uitstel van executie want twee minuten later ging Kees Brugmans in de Gemertdefensie in de fout.

Hij beoordeelde een bal volkomen verkeerd waardoor Jari Koenraat alleen voor Tielemans niet aarzelde en zijn 2e treffer aan liet tekenen, goed om Dongen alsnog op een 3-2 voorsprong te zetten.

Maar de koek was nog niet op. In een van de laatste minuten bracht wederom Wout Barten de hoop terug bij Gemert. Hij liet zijn tweede doelpunten van deze avond noteren: 3-3.

Toen iedereen zich al verzoend had met een gelijkspel was het wederom Wout Barten die wist te scoren in de blessuretijd.

Maar scheidsrechter Thomas Hardeman had echter een overtreding gezien op doelman Wessel Sprangers en keurde de treffer af met als gevolg dat alles en iedereen van Gemert volledig uit zijn dak ging en zich stortte op arbiter Hardeman.

Die gaf geen kik, trok zich van niemand iets aan en floot even later voor het eindsignaal, waarna hij opnieuw de gehele Gemertploeg over zich heen kreeg.

Toen de rust teruggekeerd was wilde Hardeman wel uitleg geven over de afgekeurde treffer, waarvan iedereen dacht dat doelman Sprangers de bal losliet.

Hardeman: “Ik heb de treffer afgekeurd omdat een speler van Gemert een overtreding maakte op de keeper van Dongen al voordat hij de bal losliet”.

Een verklaring waarmee men het moest doen in het Gemertkamp. En ondanks dat filmpjes anders geïnterpreteerd werden een plausibele verklaring van de leidsman .

Een gedesillusioneerde Reinald Boeren wilde zich echter nog niet gewonnen geven. “We hebben het inderdaad niet meer in eigen hand maar het kan nog steeds. Het is pas beslist als de wedstrijden zijn gespeeld.”

En daar had hij 100% gelijk in alhoewel het nu op 2e Pinksterdag wel veel ‘als’ is. Als wij van Hollandia winnen, als OFC van Quick verliest en als Hercules gelijkspeelt of verliest (tegen  ADO’20) zijn we alsnog kampioen”.

Die stelling klopt ook volkomen en is in deze ‘horrorcompetitie’ ook zeker denkbaar want alles kan in de Derde Divisie Zondag dit seizoen.

De realiteit? Maandag a.s. (2e Pinksterdag) zal uitsluitsel brengen.

Fatih Kamaci was een tevreden man. Hij ontpopte zich weer eens tot een van de betere spelers van Dongen; is ook met voorsprong de man met optimale ervaring en noemt zich ook ‘een jongen van de club’. Speelde vijf jaar bij TOP Oss, enkele jaren op het hoogste niveau in Turkije, kwam terug naar Dongen om daar aan te sluiten bij de ploeg van Osman Erbas.

Markant detail. ,,Wij hebben zelfs nog met z’n tweeën samengespeeld”.

Over de wedstrijd: ,,We hebben onszelf niet optimaal beloond door veel kansen onbenut te laten.”.

Had er dit seizoen meer ingezeten?

“Ja, 100% zeker dat we een periodetitel hadden kunnen pakken maar daar grepen we dus net naast.

Volgend seizoen dan maar, zei de man die om de hoek in Dongen een eigen voetbalschool heeft en vanwege die reden ook niet zo snel zal gaan vertrekken bij de Derde Divisionist. Ik heb alles op het gebied van betaald voetbal meegemaakt in zowel binnen als buitenland en voel me hier prima”.

Osman Erbas glunderde als een tevreden trainer. “Het was een wedstrijd om van te watertanden. Ik heb enorm genoten van hoe wij vanavond gespeeld hebben. Met optimale inzet, prima veldspel en dat allemaal met fitte spelers en geen blessures. Heeft allemaal te maken met de trainingsopbouw en de geweldige medisch staf”.