Katwijk Quick Boys Tweede Divisie Uitgelicht 1 mei 2022
104Bekeken
REPORTAGE | Katwijk – Quick Boys blijkt een ongelijke strijd
De moeder aller derby’s wordt ie genoemd: de clash tussen Katwijk en Quick Boys. Toch had de derby van afgelopen zaterdag op De Krom niet de 100% glans die het zou kunnen hebben. Debet hieraan was allereerst het feit dat er, al eerste van nog vele volgende derby’s, geen uitpubliek werd toegelaten bij de wedstrijd. Een tweede belangrijke factor was dat Quick Boys met een wel zeer gehavende selectie moest aantreden tegen de koploper. Toch zal de neutrale (maar zeker ook de Katwijkse) supporter zich prima hebben vermaakt.
Positieve ingrediënten waren er namelijk ook, te weten het lekkere weer, de sfeervolle ambiance van het thuispubliek en vijf doelpunten, waaronder twee beauty’s. Met de 4-1 eindoverwinning van Katwijk was de stap richting titel weer een stapje dichterbij met als bonus het gelijke spel van HFC later op de dag, waardoor de voorsprong van de Krombewoners weer is toegenomen tot zes punten met nog evenveel speelrondes.
Zoals gezegd kwam Quick Boys onder politiebegeleiding met een half gevulde bus naar De Krom. Maar liefst 11 (basis)spelers stonden niet ter beschikking voor trainer Edwin Grünholz. Chima Bosman en Youssef El Kachati zaten een schorsing uit, Fernando Lewis was wegens niet opgegeven redenen buiten de selectie gehouden en de ziekenboeg barstte uit zijn voegen met onder meer bepalende spelers als Darren Maatsen, Levi van Duijn, Borg Knijnenburg en Mike van den Ban. Hierdoor moest de toch al niet al te brede selectie van Quick Boys worden aangevuld met spelers uit de jeugd en lagere elftallen.
Katwijk daarentegen was op nagenoeg volledige oorlogssterkte en dus was de koploper voor de aftrap al huizenhoog favoriet. Hoewel een derby altijd een wedstrijd ‘op zich’ is, had Katwijk zich moeten schamen wanneer het deze editie niet winnend had afgesloten. Aan de andere kant kun je stellen dat de druk meer bij Katwijk lag aangezien zij nog gaan voor de hoofdprijs, terwijl Quick Boys allang is uitgevoetbald en in deze derby hooguit Katwijk nog wat zenuwachtiger had kunnen maken in haar jacht op de schaal.
Onder leiding van scheidsrechter De Winter werd er om 13:00 afgetrapt. Een aanvangstijd op last van de plaatselijke autoriteiten. De eerste 20 minuten was er zowaar sprake van een gelijk opgaand duel. Tot grote kansen kwamen beide ploegen niet, maar aan de bal was het redelijk in evenwicht. Zo zwak als Quick Boys de week ervoor tegen HFC begon was het dus zeker niet.
Katwijk, dat ook de week ervoor tegen een 0-2 zeperd opliep in Noordwijk, was in de beginfase ook wat zoekende, maar kwam wel op voorsprong. Na enkele weken van blessureleed, was Bart Sinteur weer gestoken in het oranje-zwart en zijn puntgave voorzet belandde op het hoofd van aanvoerder Robbert Susan die met een fraaie snoekduik-kopbal in de 22 minuut voor de 1-0 tekende. Met alleen thuispubliek leidde dat uiteraard tot een vreugde-uitspatting die voor de kijkers van de livestream op Nieuw-Zuid met het nodige gevloek zal zijn ontvangen.
Na de openingsgoal van Katwijk kreeg de koploper wat meer initiatief en werd het ook gevaarlijker. Zonder veel te creëren bleef Quick Boys echter redelijk op de been. Het feit dat verdediger Jan-Willem Kamp binnen het halfuur het veld moest ruimen, kon er ook nog wel bij voor Grünholz. De centrale verdediger was eigenlijk al geblesseerd bij aanvang, maar had het gezien de vele absenties toch nog even geprobeerd. Met de 1-0 voorsprong werd de kleedkamer opgezocht en dus lag de koploper op koers, maar de buit was zeker nog niet binnen.
Ook de koploper is de laatste weken regelmatig kwetsbaar gebleken en dus was de marge van één goal nog geen reden om de tap reeds aan te zetten. Toch leek het erop dat Katwijk bij een eventuele 2-0 voorsprong de wedstrijd in de tas zou hebben, simpelweg door het feit dat het waarschijnlijkst jongste Quick Boys ooit dapper stand hield, maar zelf niet of nauwelijks gevaarlijk werd.
Na rust hoefde het publiek niet lang te wachten op de 2-0. Middenvelder Lars Weistra had nog niet gescoord dit seizoen. Hij had kennelijk het lekkerste voor het laatst bewaard. Vanaf de punt van de zestien plaatste hij zeer beheerst de bal in de verre kruising. Een prima manier en moment op je eerste goal van het seizoen te maken. Hiermee leek de wedstrijd gespeeld te zijn, maar, zoals wel vaker op de voetbalvelden, werd deze logica gelogenstraft.
De beste man van de blauw-witten, linksback Nigel Ogidi Nwankwo, deed het kunstje van Weistra na door van afstand zijn eerste goal van het seizoen te maken. Een geweldige pegel die de marge weer tot één terugbracht en dus de bibbers bij het thuispubliek. Eventjes kwam Katwijk ook niet meer in de buurt van doelman Paul van der Helm. Pas in het laatste kwartier zakte het jeugdige Quick Boys door de hoeven.
Na vele wissels aan beide kanten (wat zijn dat er trouwens veel geworden na de coronaperiode) en de nodige debutanten, waarbij zelfs Thijs van Kruistum van Quick Boys 2 vroeg uit zijn bed was gebeld om te vragen of hij zin had in een potje, was de bezoekende club de draad enigszins kwijt maar kregen de Katwijkers weer wat glans. Invaller en Somalië-international Muhktar Suleiman bezegelde het lot van Quick Boys.
De nog altijd naar zijn doelpunt zoekende spits Ahmed El Azzouti was zeer belangrijk bij de nekslag. Zijn wippertje richting de invaller bleek essentieel voor de 3-1. Hiermee leek Quick Boys dan toch de handdoek te gooien en een andere invaller, Marciano Mengerink, zorgde uiteindelijk voor de einduitslag door op het goede moment op de goede plek te staan na voorbereidend werk van weer een ander invaller Quinton Christina: 4-1.
Na afloop was Katwijk trainer Anthony Correia uiteraard tevreden en opgelucht en benadrukte de (toen nog) vier punten voorsprong wat de concurrentie nog maar even moet zien goed te maken. Ook zijn collega Edwin Grünholz was na afloop realistisch. Er kon zelfs nog een glimlach vanaf en hij verschool zich allerminst achter de vele afwezigen, waarschijnlijk omdat dit voor vriend en vijand ook wel zeer duidelijk de reden was voor de verliespartij tegen de eeuwige rivaal.
