Wouda: ,,Ons veldspel is niet slechter dan van vorig jaar”

Wie een blik op de ranglijst van de Derde Divisie Zaterdag heeft geworpen in de voorbije weken zal zich allicht verbaasd hebben. Clubs als Sparta Nijkerk, Harkemase Boys en Excelsior ’31 waren vorig jaar om deze tijd in gevecht om de koppositie terwijl ze nu in de staart van de ranglijst bivakkeren. Topamateurvoebal.com informeerde naar het hoe en waarom bij trainer Jurjan Wouda van Excelsior ’31 en dook meteen ook in het verleden van de 31-jarige oefenmeester.

Wouda is een geboren Drent. Zijn eerste stapjes op een voetbalveld zette hij in zijn geboortedorp bij VKW Westerbork. Hij was pas vijf jaar, maar reeds toen werd in hem een talentvol doelmannetje gezien. Vrijwel elke week fungeerde de kleine Wouda een helft als veldspeler en een helft als keeper. In de laatste hoedanigheid werd hij al snel uitgenodigd om deel te nemen aan de keepersschool van FC Emmen. Als tweedejaars E junior kwam hij ook in wedstrijden voor FC Emmen uit, terwijl hij bij de D1 van de club vast als doelman doorging.

Lange dagen in Friese dienst

Zijn talent bleef niet onopgemerkt in het noorden van het land en omdat SC Heerenveen qua niveau een flinke stap omhoog was, stapte Wouda in 2005 over naar de jeugdopleiding van de Friezen. Wouda daarover: ,,SC Heerenveen speelde met haar jeugdteams landelijk, het hoogste niveau. In de eerste periode betekende dat voor mij dat ik met een busje dagelijks heen en weer werd gebracht. Dat waren dagen van 7.00 uur ’s morgens tot 20.30 uur ’s avonds.”

,,Later kwam ik in een gastgezin terecht zodat ik die reistijden niet meer had. Nog later belandde ik in een appartementencomplex van de club. Daar woonden nog zeven clubgenoten. We werden daar geholpen door een dame die voor ons kookte en bij andere zaken zoals het doen van de was hielp. Uiteindelijk werd ik met het tweede van SC Heerenveen kampioen met medespelers zoals Oussame Tannane, Mark Uth en Hakim Ziyech. Ik heb bij Heerenveen trouwens nog getraind onder Jan de Jonge, die nu trainer is van Harkemase Boys. Voor mij persoonlijk heel leuk, want op 15 april spelen wij thuis tegen die club.”

,,In 2010 werd mijn contract bij Heerenveen niet verlengd waarna ik terugkeerde naar FC Emmen. Daar was ik een half jaar tweede keeper en werd ik vervolgens, in januari 2014, tijdelijk uitgeleend aan RKC Waalwijk. Het seizoen erop kwam ik bij SC Cambuur terecht, maar ook daar bleef ik tweede doelman. Mijn laatste jaar als keeper beleefde ik bij Flevo Boys in Emmeloord. Ik had toen al de omslag gemaakt naar trainer.”

Roer drastisch omgegooid

Met die laatste opmerking bedoelt Wouda dat hij al vroeg in zijn keepersloopbaan had besloten trainer te worden. Al in het seizoen 2011/2012 trainde hij jeugdteams van v.v. Heerenveen. Toen hij later het trainerschap liet voor wat het was, merkte hij dat hij het meer miste dan gedacht. En omdat hij zich uiteindelijk ook als doelman niet echt zag doorbreken in het betaalde voetbal besloot hij het roer drastisch om te gooien. De ambitie ging volop naar het trainerschap en dus ging Wouda voor de opleiding TC 1.

In 2016 startte hij als jeugdtrainer bij zijn huidige club: Excelsior ’31. Enkele jaren later schoof hij door naar de functie assistent, indertijd van Peter Wesselink. Ook hier is weer een leuke ontmoeting vanuit het verleden mogelijk, indien SV Urk en Excelsior ’31 dit seizoen in de Derde Divisie blijven. Wesselink staat immers komend seizoen aan het hoofd van de selectie van de voormalige eilandbewoners. Toen Wesselink in 2020 naar DVS ’33 verkaste, schoof de clubleiding in Rijssen Wouda door.

Wouda: ,,Het was ondanks dat ik pas 28 jaar was een soort logische zet. En onze start in dat jaar was ook prima. We stonden na zes wedstrijden bovenin de ranglijst. Helaas was het seizoen dankzij corona daarna al over. In het volgende seizoen deden we heel lang om de topposities mee. Tot zes wedstrijden voor het einde. Toen verloren we vier keer op rij en eindigden we uiteindelijk als zevende.”

Hoe verklaar je de huidige stand op de ranglijst?

,,Ik ben er van overtuigd dat de huidige selectie niet slechter is dan die van vorig seizoen. Ons veldspel is ook niet minder. Maar waar het bij ons minder gaat is als we in kansrijke positie komen. We scoren te weinig. Als dat laatste zou komen omdat je geen kansen bij elkaar weet te spelen, dan heb je een heel ander probleem dan het probleem dat wij hebben. We spelen best goed maar belonen onszelf te weinig. Ik denk dat wij hooguit twee a drie wedstrijden niet best hebben gevoetbald. Maar we hebben achttien duels gespeeld en er maar drie van gewonnen. Dat hadden er echt minimaal drie meer moeten zijn.”

,,Ik geef een voorbeeld. Onze thuiswedstrijd in september tegen Sportlust ’46. We letten in het begin niet op en komen 0-1 achter. Vervolgens krijgen wij drie kansen waarbij onze spelers 1-op-1 met hun keeper komen. En een strafschop. Maar in plaats van 1-1 wordt het bij een uitval 0-2. We spreken alles door in de rust, maar lopen direct daarna tegen de 0-3 aan. Ook daarna krijgen we nog kansen, maar we schieten er gewoon niet eentje in. Het was zo’n voorbeeld zoals het later ook nog meerdere keren is gegaan. Als je je kansen niet afmaakt, maakt de tegenstander jou wel af.”

Hierover spreek je naar ik aanneem ook met bijvoorbeeld de TC van de club?

,,Jawel. Wij steken maandelijks de koppen bij elkaar en praten openlijk over alle zaken die de selectie en de club betreffen. Zij zien ook wat ik zie. Overigens, als we een paar wedstrijden meer hadden gewonnen; dan was je nu gewoon middenmoter geweest. De krachtsverschillen in onze competitie liggen niet zo heel ver uit elkaar.”

Dit bedenkend moet er dus niet eens vreemd worden opgekeken als de Rijssenaren een resultaat weghalen bij de herstart van de competitie bij titelkandidaat GVVV. Als de voorwaartsen hun kansen maar verzilveren…