Skip to content Skip to footer

REPORTAGE | Boeiend voetbalgevecht tussen Noordwijk en Katwijk eindigt onbeslist

Keeperstrainer Hugo van Duijn wist zich de laatste overwinning van Katwijk op sportpark Duinwetering nog wel te herinneren. Tijdens die wedstrijd, in seizoen 2000/2001, was hij namelijk zelf nog als keeper actief. Het kan dan ook bijna niet anders dat hij, met name tijdens de eerste helft, met regelmaat van de klok een gevoel van déja-vu moet hebben gehad. Deze editie van Noordwijk – Katwijk vertoonde namelijk behoorlijk wat gelijkenissen met die van vorig seizoen. Ondanks het feit dat de reeks zonder overwinning op Duinwetering met nog een seizoen werd verlengd, was het resultaat wel iets positiever voor de Krombewoners, 1-1.

Hoewel Noordwijk er twee punten op achteruit ging ten opzichte van vorig seizoen werd het gelijkspel bij de thuisploeg met meer tevredenheid ontvangen dan bij Katwijk. Het elftal van Kees Zethof herbergt precies die kwaliteiten waarmee je het Katwijk enorm moeilijk kan maken en verstaat bovendien de kunst om die kwaliteiten op het toppen van de kunnen te etaleren als de tegenstander meer kwaliteit heeft. In de derby tegen Katwijk was het niet anders. Het centrale duo Dylan Rietveld/Hidde van den Ende is fysiek sterk, heeft lengte en daardoor meer dan voldoende kop- en duelkracht om elke spits te neutraliseren. Aanjager en gifkikker Sander Bosma is het hart van de ploeg en weet bovendien wanneer hij het vuurtje op moet stoken. De spitsen Emiel Wendt en Nick van Staveren konden eerder hun mouwen opstropen dan kruipen en kunnen zowel hoog als diep aangespeeld worden van achteruit. En mocht dit allemaal nog niet genoeg zijn, is daar Lars Jansen. Een dynamische keeper die zichzelf zonder ook maar een spoortje angst voor elke bal gooit die in de buurt van zijn doel komt. Kortom, geen ploeg waartegen je kunt verslappen en op achterstand moet komen.

En dat is precies wat Katwijk, net als eerder dit jaar op Duinwetering, wel deed. De Krombewoners begonnen net iets te slap aan het duel en kregen daar na drie minuten spelen al de rekening voor gepresenteerd. En net als in de editie van het afgelopen seizoen stelde rechtsback Toer Bouwman van Staveren in staat om de openingstreffer te scoren. De mensen die bij die wedstrijd aanwezig waren wisten dat Katwijk het ook dit keer ontzettend moeilijk zou krijgen om de opgelopen achterstand om te buigen. Het duurde ook even voor Katwijk de schwung te pakken kreeg en die periode hadden Sem van Oosten, die werd gevonden bij de tweede paal maar over het doel mikte, en Nick van Staveren, die iets te onzorgvuldig was met een vrije lage voorzet binnen het strafschopgebied, de score nog mooier kunnen maken voor de thuisploeg. Kort daarna pakte Katwijk het initiatief.

Plan B

Dat initiatief leverde voor rust niet heel veel echte kansen op. Ahmed el Azzouti werd vakkundig uit de wedstrijd gespeeld door Rietveld en van den Ende, hij werd in de rust gewisseld door trainer Anthony Correia die overging op plan B. In dat plan stond verder dat Mukhtar Suleiman de vervanger was van el Azzouti, Tim Freriks in de spits werd geposteerd en Robbert Susan dichter achter de spits moest gaan spelen dan voor rust. De Krombewoners kwamen in de tweede helft wel scherp uit de kleedkamer en zetten Noordwijk direct met de rug tegen de muur. Twintig minuten later werd die muur geslecht.

Nadat Robin Schulte een prima kopbal nog beter gered zag worden door Jansen en Killian van Mil de lat raakte uit een vrije trap zorgde plan B voor de gelijkmaker. Robbert Susan werd door een fijn passje vrijgespeeld in kansrijke positie. Hij stuitte nog op Jansen, die daarbij de bal niet vast kon houden. Tim Freriks schoot in de rebound de bal in de touwen.

De oranjehemden roken daarna bloed, maar waren niet meer in staat om de winnende goal te forceren. Noordwijk streed voor elke meter om het ene punt in huis te houden en werd wel beloond voor gedane arbeid. Het publiek zag een boeiende derby, waar alles in zat, en beloonde de acteurs na het laatste fluitsignaal met een warm en welgemeend applaus.