Niet gecategoriseerd 30 december 2022
230Bekeken
Hij heeft er net een heerlijke rustige vakantie in Dubai op zitten. Even rust met het gezin. Straks is het allemaal weer anders. Straks is 21 januari, als FC Lisse de tweede seizoenshelft opent met een uitwedstrijd bij Kozakken Boys. Dan klapt Romano de Jonge er weer vol bovenop namens de Bollenstreekbewoners. Dat is min of meer wat zijn team van hem gewend is.
,,Tom Noordhoff en Jeffrey Klijbroek, dat zijn natuurlijk onze vormgevers. Daar moeten mensen bij lopen die de balans bewaken. Het is zo ook omschreven op onze website. Toon Zwetsloot en ik ondersteunen hun acties door kracht, gogme en inzicht toe te voegen. Ik weet vaak de gaatjes te dichten omdat ik ze tijdig zie vallen.”
De Jonge begon als voetballer bij het Haarlemse Young Boys. De club is ondertussen ten onder gegaan. De Jonge had er nog te maken met IJzeren Rinus Israel als trainer. ,,Ja, zelfs toen nog was hij een keiharde. Voor zichzelf en voor anderen”, zo weet De Jonge nog.
Na vier seizoenen hield het voor hem op bij de club. ,,Ik weet nog wel dat we bij elkaar hebben gezeten om te kijken of we door konden. We waren koploper in de Hoofdklasse. Ik kwam pas net kijken, dus ik had er geen invloed op. Daarna kwam ik bij Berry Smit in Volendam terecht. Ik heb toen ook nog gesproken met FC Lisse, maar koos voor een poging bij Volendam. Ik speelde een seizoen in het beloftenteam, maar liep tegen zaken aan die ik herken van jouw gesprek onlangs met Tom Noordhoff. Je speelde zonder publiek en werd soms uit het team gelaten omdat een speler uit de A selectie via Jong weer ritme op moest doen. Daar zit je als jonge speler niet blij van te zijn.”
,,Kennelijk zat Cees Bruinink, toen nog trainer van Katwijk, een keer bij Volendam te kijken. Hij sprak met mijn trainer en vervolgens werd ik uitgenodigd om naar Katwijk te komen. Ik heb er een heel fijne tijd gehad. In het eerste seizoen speelde ik nagenoeg alles. In het tweede jaar heb ik denk ik gewoon pech gehad. Ik raakte aan het begin van het seizoen geblesseerd. Juist in die periode werd het basisteam gevormd. Een team dat ook heel goed ging draaien en uiteindelijk kampioen werd. Ik speelde veel minder in dat jaar.
Speler van het jaar
De Jonge: ,,Ik keek om mij heen wat ik wilde. JOS Watergraafsmeer leek het te worden, maar toen ik daar op de tribune zat was er ook een man van OFC aanwezig. Het werd met hem een serieus gesprek dat er toe leidde dat ik voor OFC koos. Daar heb ik vier jaar lang met veel plezier gevoetbald. Ik werd er zelfs verkozen tot voetballer van het jaar van de regio Amsterdam door Het Amsterdamsche Voetbal.”
,,Bij OFC had ik te maken met Yuri Rose als trainer. Hij was naar Ajax gegaan en had onder meer mijn vriend bij OFC Marijn Sterk meegenomen. Een seizoen later drongen zij aan op de overstap naar Ajax zaterdag. Daar heb ik tot afgelopen zomer ook weer met plezier gevoetbald. En toen kwam dus Kevin Winter namens FC Lisse. Ik vond het best een moeilijke beslissing omdat ik het bij Ajax prima had. Maar uiteindelijk de Tweede Divisie, de Bollenstreek, hoe de club leeft, het plaatje dat de technische staf neerlegde, ik koos uiteindelijk daarvoor.”
‘Dat heet een luxeprobleem’
Het heeft De Jonge na zijn start bij Lisse niet echt meegezeten. Naast een wedstrijdje schorsing miste hij vooral een aantal duels vanwege een hamstringblessure. Sowieso zat het FC Lisse tegen qua blessures en dat betekende nogal wat omzettingen binnen het team. ,,We zullen wel zien hoe het er straks uit gaat zien op het veld. We behaalden dertien punten uit de laatste zes wedstrijden. Met Noordhoff/Perez centraal achterin. Maar dat was min of meer uit nood geboren, dus Bronkhorst heeft nogal wat te puzzelen als iedereen weer fit is. Maar goed, dat heet een luxeprobleem.”
,,We hebben een prachtige tweede seizoenshelft voor de boeg. Veel derby’s, daar doe je het voor. Veel publiek langs de lijn, een van de belangrijkste redenen om bij Lisse te gaan voetballen.”