INTERVIEW | Edwin Grünholz: “We hebben vanaf wedstrijd 25 ingezet op het inpassen van eigen jeugd.”

Trainer/coach Edwin Grünholz van Quick Boys heeft een bewogen seizoen achter de rug. Aanvankelijk draaide zijn team mee aan de onderkant van de middenmoot in de Tweede Divisie, maar gaandeweg klom het omhoog. Na 25 van de 34 wedstrijden stond Quick Boys op de vijfde positie en waren Koninklijke HFC en HHC binnen handbereik. Echter, in de laatste negen wedstrijden zette een verval in en eindigde het seizoen op een twaalfde positie. Topamateurvoetbal.com ging op bezoek bij Grünholz en sprak hem over zijn eerste volledige seizoen op het hoogste amateurvoetbal van Nederland met zijn team.

Voor het seizoen begon gaf je aan dat de selectie zoals die was samengesteld je goedkeuring wel kon wegdragen. Hoe kijk je er achteraf tegenaan?
“Die stelling klopt wel. Het was naar mijn mening een behoorlijk uitgebalanceerde groep met voldoende kwaliteiten voor een goed seizoen Tweede Divisie. Dat is nog niet hetzelfde als dat ik zou vinden dat iedereen heeft gebracht waar ik op hoopte, maar kijk naar de ranglijst na 25 wedstrijden. Toen stonden we op de vijfde positie en qua punten heel kort achter de tweede-. Tot dat moment hadden we het als totaal dus best naar behoren gedaan. We raakten wel in de voorbereiding Kaj Tejan kwijt (aan Top Oss, red.). Daar kregen we Darren Maatsen voor terug, maar die had dan weer wel de hele voorbereiding gemist.”

Wat ging er na jullie 1-0 zege op 16 april tegen Spakenburg ineens mis?
“Als je bedoelt qua resultaten dan is dat duidelijk; we wonnen nog maar één keer nadien; thuis tegen GVVV met 2-0. De andere acht wedstrijden gingen verloren.”

“Vanuit meerdere lagen binnen de club kwam de roep om jonge spelers van de club zelf kansen te gaan geven.“

Dat schreeuwt om uitleg als je bedenkt dat jullie in de eerste 25 wedstrijden dus maar zes keer verloren.
“Die cijfers kloppen en geven in ieder geval ook aan dat er niks mis was met de samenstelling van de selectie. Daar valt niemand iets te verwijten, maar de uitleg in een zinnetje is: we hebben na half april een beleidsmatige verjonging op de selectie losgelaten”.

Hoe is dat beleid dan tot stand gekomen?
“Vanuit meerdere lagen binnen de club kwam de roep om jonge spelers van de club zelf kansen te gaan geven. Er werden vele gesprekken over gevoerd. Zowel met bestuur, Technische Commissie, staf, spelersgroep en zelfs supportersgroepen werden daarbij betrokken. Het werd een breed gedragen wens binnen de club om een aantal jonge spelers bij het eerste te betrekken en ze dan ook écht kansen te bieden.”

Daar zal niet iedere speler blij mee zijn geweest.
“Het werd ook door de spelersgroep geaccepteerd, alhoewel er best wel eens een individuele speler de pest over hebben ingehad dat hij ineens op de bank zat, omdat we een spelertje van 18 jaar de kans gaven. Maar, in zijn algemeenheid heeft ook de spelersgroep zich aan het ingezette beleid geconformeerd.”

“Zou ik puur voor mijzelf en de resultaten hebben gekozen, dan waren we hoger geëindigd.“

En dus zagen we ineens basisplaatsen voor bijvoorbeeld doelman Pim van der Plas (22 jaar), Kees Zwanenburg (18), Sem (18) en Levi van Duijn (19) en Wouter Vroegindeweij (18) etc.
“Ja, niet allemaal tegelijk, maar één of twee per wedstrijd. En niet alleen als invaller in de vijfentachtigste minuut, maar ook in de basis. Ook in zware uitwedstrijden bij Rijnsburg en Katwijk, want we hadden het als beleid geformuleerd.“

Kon je dat ook volhouden ondanks blessures en schorsingen?
“Jawel, die krijg je er dan nog bovenop, natuurlijk, maar als je als beleid aanneemt met zijn allen dat we die jonge gasten gaan laten spelen, dan moet je niet vanwege blessures en schorsingen je beleid omver gooien.

Heb je zelf niet onderweg getwijfeld aan dat beleid?
“Nee, dat zeker niet. We hebben dat met zijn allen als grote mensen met elkaar afgesproken. Natuurlijk is duidelijk dat we door dit beleid het ritme van het team hebben onderbroken en in die zin dus ook onze positie op de ranglijst hebben verspeeld, maar daar staat tegenover dat zo’n vijf a zes spelers een stap dichter bij het eerste zijn gekomen. Zij weten nu allemaal wat het vraagt om op dit niveau te komen. Zeer leerzaam, dat geven ze ook zelf aan.“

“bij Grünholz krijgt de jeugd kansen“

Heeft het jou persoonlijk niet beschadigd dat je die duikeling op de ranglijst hebt gemaakt?
“Het is een beetje dubbel. We stonden natuurlijk best op een leuke positie na 25 wedstrijden. Dat straalt ook op mij af. Ik denk ook dat de tweede plek uiteindelijk haalbaar was, maar we hebben allemaal voor een andere insteek gekozen en nu ben ik als coach als twaalfde geëindigd. Echter ben ik weer wel verantwoordelijk voor het debuut van een aantal jonge spelers. Dat betekent verderop in mijn loopbaan weer dat men zegt: ”bij Grünholz krijgt de jeugd kansen.”. Nogmaals; in feite is dit de keuze die gemaakt is en die een breed draagvlak heeft gekregen binnen de club. Zou ik puur voor mijzelf en de resultaten hebben gekozen, dan waren we hoger geëindigd. maar hadden we die spelers niet dichter bij het eerste gebracht.”

In feite heb je daarmee de club naar de toekomst toe geholpen een eigen gezicht te behouden.
“Natuurlijk zullen er altijd spelers van buitenaf naar een club als Quick Boys komen. Het is daarom toch juist mooi als je op zijn tijd zelfopgeleide spelers kunt toevoegen? Dat willende moet je soms je nek uitsteken en dat hebben we gedaan.”