REPORTAGE | Hongerig AFC trakteert Katwijk op eerste nederlaag

De midweekse topper tussen AFC en Katwijk is in een 1-0 overwinning voor de thuisploeg geëindigd. Raily Ignacio maakte na een goed uur spelen de enige, en dus winnende, treffer, in een fase waarin het juist de bezoekers waren die het meeste aanspraak mochten maken op een goal. In het laatste half uur ging Katwijk stormachtig op zoek naar de gelijkmaker, maar omdat het verstand het aflegde tegen het hart ontbrak het overleg om AFC langdurig onder druk te zetten en overleefde de thuisploeg de storm betrekkelijk eenvoudig.

Het AFC van Benno Nihom is op meerdere fronten een andere ploeg dan het AFC van Ulrich Landvreugd. De 35-jarige opvolger van de succesvolle Landvreugd laat zijn ploeg in een 5-3-2 formatie aantreden en hanteert een meer zakelijke spelopvatting. Dominant zijn was onder Landvreugd de opdracht, onder Nihom is het een wens, die met hetzelfde gemak overboord wordt gegooid als de wedstrijd daar om vraagt. De visie van Katwijk-trainer Anthony Correia ligt veel dichter bij Landvreugd dan bij Nihom. Bovendien speelt zijn ploeg 4-3-3, waardoor voor beide ploegen vooral aan zijkanten de mogelijkheden lagen om een overtal te creëren en gevaarlijk te worden.

Stevige openingsfase

Na een stevige openingsfase, waarin Paul Kok het voornaamste slachtoffer was (de centrale verdediger kwam met zijn hoofd tegen dat van Splinter de Mooij aan en moest zich, groggy, laten vervangen door Raoul Esseboom) was het Katwijk dat als eerste het heft in handen nam. Het goede positiespel was mooi om te zien, maar leidde niet tot heel veel kansen. De beste poging van de eerste helft was zelfs aan de andere kant te noteren. Kenny Teijsse nam, halverwege de eerste helft, de bal vanaf een meter of dertig vol op de pantoffel en dwong Jean Paul van Leeuwen tot een reddende actie. In de slotfase van de eerste helft kreeg Katwijk steeds meer druk op de bal en leek het over meer inhoud te beschikken dan AFC.

Die tendens zette zich na rust door, maar nu werden daar een aantal kansen om de score te openen aan toegevoegd. Nadat Kay Blokland vijf minuten na rust doelman Gijs van Zetten bijna verraste met een prima kopbal bij de eerste paal, kregen Joey Ravensbergen, Bart Sinteur en Tim Freriks ook nog de kans om de bezoekers op voorsprong te zetten. Van Zetten wist zijn doel schoon te houden, maar zag wel dat zijn team achteruit werd gedrongen door Katwijk. De openingstreffer hing in de lucht en de druk op het doel van AFC werd groter en groter. Tot Raily Ignacio aan de andere kant na een spaarzame diepe bal een spaarzaam duel won van Blokland en oog-in-oog met van Leeuwen liet zien hoe je klinkende munt moet slaan uit geboden kansen, 1-0 na een uur spelen. En het roemruchte cliché over wat er gebeurt als je zelf de kansen niet afmaakt kon weer uit de kast gehaald worden.

Plan B

Bij Katwijk leek het alsof de spelers na elke gemiste kans onbewust een stapje naar voren deden in een poging om de bal dan maar als collectief over de doellijn te duwen. Omdat de Krombewoners hier na de goal van Ignacio mee door bleven gaan, speelden ze vooral AFC in de kaart. Enerzijds omdat een half uur lang met plan B spelen veel te veel kracht kost, aan de andere omdat je zelf de ruimtes in en rond het zestienmetergebied zelf dicht loopt.

AFC kwam eigenlijk niet echt meer in de problemen en speelde geroutineerd de tijd grotendeels vol. Naarmate het eindsignaal vorderde moest er aan Amsterdamse kant steeds vaker aan de noodrem getrokken worden, waardoor er spelers tegen domme en onnodige kaarten aanliepen. Een kaartenlast die zich later in het seizoen nog weleens kan doen gelden, want bij dit AFC is, in tegenstelling tot het team dat vorig seizoen met 1-4 klop kreeg in de openingswedstrijd, de honger wel aanwezig.