Skip to content Skip to footer

REPORTAGE | Laagvliegers Staphorst en Excelsior’31 schieten weinig op met onderlinge puntendeling

Het is zowel VV Staphorst als Excelsior’31 niet gelukt om zaterdagmiddag goede zaken te doen in de bodem van de Derde Divisie. De respectievelijke nummers 14 en 18 van het derde Nederlandse topamateurvoetbalniveau konden in de onderlinge ontmoeting elkaars code niet kraken en moesten daarom genoegen nemen met de 0-0 uitslag en het daarbij behorende punt. Een punt waar beide ploegen niet bijster veel aan hebben om echt concreet stappen mee te maken en daardoor is het moeras van de degradatiezone nog altijd waarin beide ploegen zich bevinden.

Duel der laagvliegers
Sportpark het Noorderslag was afgelopen zaterdag het decor van een ontmoeting tussen twee ploegen die allebei een zeer moeizame eerste seizoenshelft kennen. Thuisploeg Staphorst slikte in dertien wedstrijden al zeven nederlagen, twee gelijkspellen en won drie maal. De ploeg van trainer Karlo Meppelink vond zich met deze resultaten terug op plaats 14, wat aan het eind van de rit nét genoeg zou zijn om deelname aan de gevreesde promotie-/degradatie-play-offs te ontlopen. De Staphorsters zijn bezig aan hun tweede seizoen in de Derde Divisie en lijken dit seizoen extra hard te moeten werken om daar ook nog een derde jaar aan vast te plakken. Vorig seizoen eindigde de club op een keurige tiende plaats, maar, zoals er vaak gezegd wordt; “het tweede jaar na promotie is een stuk moeilijker dan het eerste jaar.” Als je het over moeilijk hebt, dan kan je automatisch het bruggetje naar de uitploeg maken. Excelsior’31 kent een zeer moeizaam seizoen en staat momenteel zelfs op de 18e plaats. Een plaats die aan het eind van de rit onverbiddelijk is en die je meteen naar de Vierde Divisie af laat dalen. Voor Jurjan Wouda en zijn mannen is het daarom nu al alarmfase 1, ondanks dat we ‘pas’ op 1/3 van de competitie zitten. De ploeg uit Rijssen won dit seizoen pas twee maal en lijkt vooral problemen te hebben met het vinden van het net van de tegenstander (17 doelpunten uit 13 wedstrijden). De wedstrijd tegen Staphorst had daarom al vooraf niet de verwachting om uit te groeien tot een doelpuntenfestijn — ondanks dat het programmaboekje van de Staphorsters hier wel op hintte naar aanleiding van het verleden van deze wedstrijd –, want de thuisploeg is (samen met Sparta Nijkerk) de minst scorende ploeg van de Derde Divisie Zaterdag, met slechts 14 doelpunten uit 13 wedstrijden. Ondanks de matige plaatsen op de ranglijst, doen beide ploegen het verdedigen gezien dan weet niet heel onaardig. Beide ploegen nemen respectievelijk de 9e en 11e plaats in als het gaat om het incasseren van doelpunten.

Gedwongen wijzigingen
Afgaande op de statistieken, zou het dus een schaakspel worden waarin beide ploegen sowieso niet zouden willen verliezen. Om dit te realiseren grepen beide coaches terug op vrijwel alle namen die vorige week ook in de basis stonden. Vooral Staphorst kende vorige week een uitstekend resultaat, want bij de (op dit moment) koploper van de Derde Divisie, GVVV, werden drie hele belangrijke punten opgehaald. Emiel Kwant en Daimen Schra zorgden voor de driepunter en dit verschafte de Staphorsters weer wat ademruimte in de bodem van de competitie. Wil je over het over een zege van Excelsior’31 hebben, dan moet je alweer een hele poos terug in de tijd. De twee zeges die de ploeg uit Rijssen boekten, werden in speelronde 2&3 behaald en daardoor wachten de roodhemden al sinds 3 september op een nieuwe zege. Toentertijd was het Ter Leede wat met 5-3 aan de kant werd gezet en waardoor de seizoensstart van twee zeges uit drie wedstrijden ‘gewoon’  prima te noemen was. Om deze wedstrijd wél in een zege om te zetten, kende de 5-3-2-formatie van Wouda slechts één wijziging; verdediger Lucas van Beek was vorige week tegen RKAV Volendam (1-1) geblesseerd geraakt en werd zaterdagmiddag vervangen door de 21-jarige Alex de Jong. Ook bij Staphorst één wijziging. De zieke Marlon Luchtenberg moest de wedstrijd vanuit bed bekijken en werd vervangen door Leon Mulder.

Dancing on ice
Wat vooraf al gevreesd werd, werd al snel realiteit op het veld. Ondanks de schitterende weersomstandigheden, was het voor de neutrale toeschouwers alles behalve genieten op Sportpark Noorderslag. Beide ploegen speelden erg gesloten en hadden moeite om gevaar te creëren. Excelsior’31 pakte in de beginfase nog wel het initiatief, maar tot gevaar voor keeper Jorick Maats resulteerde dat maar amper. De doelman zag hoe spits Jasper Veltkamp probeerde om via een afstandsschot de bal op doel te krijgen, maar zelfs de reclamewand achter het doel van de Staphorst-keeper was niet hoog genoeg om de bal op het sportcomplex te houden. Beide ploegen leken ook hinder te ondervinden van de grasmat. Ondanks dat de natuurgrasmat er optisch best goed uitzag, leek het bij vlagen meer op “Dancing on ice” dan op voetbal en gingen er met regelmaat spelers onderuit. Het zal dan ook geen verrassing zijn dat het spel bij vlagen niet om aan te zien was en dat beide ploegen vooral uitblonken in slordigheden. De thuisploeg moest het vooral hebben van omchakelingsmomenten en standaardsituaties, maar ook deze werden zelden tot nooit gevaarlijk. Zo hadden beide doelmannen een zeer rustige middag en hoefden zij maar amper in actie te komen. Excelsior’31 schrok vlak voor rust nog wel even toen Staphorst via linksbuiten Jurian van den Brink ineens op voorsprong leek te komen na een snelle counter van de thuisploeg, maar de pass van aangever Stan Haanstra was net te laat waardoor Van den Brink zich al in buitenspelpositie bevond en scheidsrechter Remon Tulen de goal moest annuleren. Een spaarzaam hoogtepunt van een eerste helft die bij wijze van spreken ook schriftelijk afgedaan had kunnen worden.

De eerste speldenprikjes
De tweede helft beloofde interessanter te worden en Staphorst was goed de kleedkamer uitgekomen. Via een aanval die door Kjelt Engbers werd opgezet, kwam de bal bij collega middenvelder Daimen Schra terecht. Schra kapte zich goed vrij en dwong keeper Amos Wesseh tot een redding. Wesseh deed zijn eerste werk van deze wedstrijd naar behoren en hield zijn ploeg daarmee in de wedstrijd. Staphorst leek zich in de tweede helft wat meer voor het doel van de tegenstander te melden en het gevaar kwam eigenlijk nog alleen maar van de Staphorsters. Excelsior’31 leek de grip op de wedstrijd kwijt te zijn en kon zelf niets meer creëren. Het was vooral hard werken en overleven. Wouda zag ook dat zijn ploeg het lastig kreeg en wisselde na een uur spelen meteen driemaal waardoor de controle op de wedstrijd weer iets toenam en het evenwicht weer herstelde.

Spannende slotfase
Pas na tachtig minuten te spelen leek de wedstrijd pas écht los te komen en werd het zelfs nog een soort van leuk voor de neutrale toeschouwers. Waarin de eerste 80 minuten vooral dienden om van de zon te genieten, volgde er in de laatste tien minuten van de wedstrijd een zeer leuke slotfase waarin beide ploegen de winst nog konden grijpen. Een reuzekans voor Excelsior’31-middenvelder Rick Hemmink gaf het startsein voor deze leuke slotfase. Op een uitstekende voorzet van de ingevallen Diego Paais, had Hemmink een vrije kopkans om de voorsprong te pakken, maar een katachtige reflex van Jorick Maats voorkwam dit. Ook aan de andere kant was het alle hands aan dek en ontstond er ineens gevaar. Staphorst leek een extra versnelling te hebben gevonden, want de thuisploeg stoomde met man en macht naar voren om een beslissing te forceren. Dit leidde andermaal tot een doelpunt, maar ook deze werd (terecht) afgekeurd door scheidsrechter Tulen. Een lange vrije trap van keeper Maats belandde via de stuit bij Haanstra, die keeper Wesseh passeerde. Echter had de aanvaller zijn arm gebruikt om de bal te controleren en werd het feestje van de thuisploeg andermaal gedwarsboomd. De druk van de thuisploeg zat er in ieder geval goed op en het leek bij vlagen meer op een flipperkast dan op een voetbalwedstrijd.

Degradatiekraker
Veel concrete kansen leverde het opportunistische spel echter niet meer op en zodoende was een 0-0 het maximale resultaat voor beide ploegen. Een puntendeling waar beide ploegen, maar weinig mee opschieten in die onderste regio van de Derde Divisie. Beide ploegen zagen hoe concurrent Harkemase Boys goede zaken deed door met 4-2 van SteDoCo te winnen waardoor de verhoudingen onderin nóg dichter bij elkaar liggen. Volgende week staat er nogmaals een echte degradatiekraker op het programma. Op Sportpark de Koerbelt neemt Excelsior’31 het op tegen nummer 17, SV Urk. Staphorst gaat op bezoek in Zeeland, waar het nummer 9, HSV Hoek, treft.