Ga naar de inhoud Ga naar de voettekst

REPORTAGE | Zwaluwen legt Rijnvogels in kampioensduel geen strobreed in de weg

Het is FC Rijnvogels gelukt om voor de tweede keer in de clubgeschiedenis kampioen te worden. Na het kampioenschap van 13/14 in de Eerste Klasse B, is het de Katwijkers acht jaar later wederom gelukt om een seizoen af te sluiten met zilverwerk. Voorafgaand aan de wedstrijd had Rijnvogels zelf alle touwtjes in handen en de ploeg van Thomas Duivenvoorden zou die niet meer uit handen geven. Tegen een letterlijk kansloos Zwaluwen werd het seizoen in stijl afgesloten met een overtuigende zege en daarmee dus ook de titel. Roy van
Leeuwen was het goudhaantje met twee doelpunten, de enige van de wedstrijd: 2-0.

Voorafgaand aan dit seizoen was de kans groot dat je je geld niet op een kampioenschap van Rijnvogels zou zetten. Volgens trainer Thomas Duivenvoorden was de verwachting dat zijn elftal hooguit als ‘gevaarlijke outsider’ op zou kunnen
treden. Niets bleek minder waar en Rijnvogels opende het seizoen bijzonder sterk, maar liep op het laatste moment de eerste periodetitel mis. Desondanks stonden de Katwijkers er goed voor in de verlengde winterstop van de Hoofdklasse. Na de herstart van de competitie lukte het Rijnvogels echter niet om de vorm van eerder in het seizoen terug te vinden. De eerste vijf wedstrijden van 2022 werden niet gewonnen en de titel leek uit zicht.

Toen was daar ineens de maand april. Een ijzersterke reeks aan overwinningen en puntverlies van de concurrentie, betekende dat het Paasweekend, hoe typisch, in het teken stond van de wederopstanding van Rijnvogels. Alle wedstrijden in april werden door de Katwijkers gewonnen, maar er werd wel rekening gehouden met het resterende programma. Directe confrontaties met Capelle en ARC stonden nog op de rol, maar na de overwinning op eerstgenoemde was het geloof in de titel echt volledig terug. De rood-zwarten verloren drie wedstrijden voor het einde nog van Smitshoek, maar herpakten zich uitstekend tegen ARC. De overwinning in Alphen aan den Rijn zorgde ervoor dat Rijnvogels met een voorsprong van twee punten de laatste speelronde van het seizoen in ging.
De champagne stond al in de emmers voorafgaand aan de wedstrijd. Al zou Rijnvogels blijven steken op een gelijkspel, moest SC Feyenoord minimaal negen keer scoren om de titel over te nemen. Alleen verlies zou de Katwijkers van het
kampioenschap kunnen houden, maar daar werd geen rekening gehouden op De Kooltuin.

Tegenstander Zwaluwen pakte weliswaar de eerste periodetitel, maar zakte daarna drastisch af op de ranglijst. De heenwedstrijd in Vlaardingen was nog een wedstrijd tussen twee hoogvliegers, maar op de laatste speeldag was het duidelijk dat Zwaluwen zich volledig op de nacompetitie zou gaan focussen. De nummer acht moet aankomende dinsdag namelijk al aantreden tegen RKAV Volendam in de
nacompetitie.

Weinig bijzonderheden te vermelden, wat de betreft de opstellingen. Thomas Duivenvoorden hield vast aan dezelfde basis als de laatste weken, maar zag wel plaats op de bank voor Ronaldo Lima Duarte Lopes. De man die in de heenwedstrijd voor Zwaluwen trefzeker was, Adair Vega Lopes, keek dit duel mee vanaf de bank. Hoe de verhoudingen zouden zijn werd al vroeg in de wedstrijd duidelijk. Rijnvogels had, zoals wel vaker dit seizoen, het veldoverwicht en creëerde de eerste kansen in de wedstrijd. De eerste kopbal van Dennis Bakker eindigde echter ruim naast het doel van Mark van Es.
Het elftal van Duivenvoorden oogde relaxed en als er al sprake was van kampioenszenuwen, werden die al vroeg in de wedstrijd verholpen. Na zes minuten werd er al langzaamaan wat ijs toegevoegd aan de emmers met champagne. Roy
van Leeuwen schoot na zes minuten alle spanning uit de wedstrijd en tekende zo al vroeg voor de 1-0. De aanvaller kon goed voorbereidend werk van Bakker belonen met een doelpunt, die ook nog wel op naam zou kunnen komen van Gabriel Belchior.


In een verwoede poging om de bal uit het doel te houden, werkte de verdediger de bal snoeihard in de kledinghaak. Op De Kooltuin zal er echter niemand zijn geweest, die zich daar druk over heeft lopen maken. Wegspelen is een groot woord, maar Rijnvogels had totale controle op de wedstrijd. Het creëerde rustig wat kansen, ondanks dat het na de openingsfase wat rustiger aan begon te doen. In de laatste minuten voor rust had de thuisploeg tweemaal de
mogelijkheid om de voorsprong te verdubbelen. Kasper Michel kopte de bal echter te hard tegen de grond, waardoor deze over het doel heen stuiterde. Luttele minuten later probeerde Leonard de Beste hetzelfde recept uit, maar zijn poging mistte
richting. In de rust zal Duivenvoorden weinig te zeggen hebben gehad, behalve misschien dat er wat meer doelpunten hadden mogen vallen. Henk de Zeeuw zal het wat drukker hebben gehad, want zijn elftal is in de eerste helft niet in de buurt
geweest van het Katwijkse doel.

Het laatste beetje spanning dat was overgebleven werd al snel in het tweede bedrijf richting de achterdeur gedirigeerd. Een voorzet van Tom Bijen werd al snel binnen gewerkt door Van Leeuwen, die met zijn tweede goal van de middag wederom zijn waarde liet zien. Na deze goal kwamen de Katwijkers nog een paar keer dicht bij het doel van de Vlaardingers, maar Virgil Tjin-Asjoe werkte een voorzet van Dirk Jan van den Oever rakelings naast. Ook Bijen en Julian Dobbe konden bijna bijdragen aan de feestvreugde, maar de wedstrijd zou uiteindelijk gewoon eindigen met een 2-0 overwinning voor Rijnvogels.

Ruim twee minuten voor het laatste fluitsignaal werden de eerste knuffels en high-fives al uitgedeeld, omdat alles en iedereen bij de thuisploeg al wist dat het niet meer mis kon gaan. Niet alleen omdat de 2-0 voorsprong niet meer viel weg te geven, maar ook omdat SC Feyenoord, Capelle en ARC allemaal hun wedstrijd verloren.

Mocht je bij het lezen van dit verslag nou denken dat het met rood-zwarte bril is geschreven, moet ik u er op wijzen dat Zwaluwen letterlijk kansloos is geweest in deze wedstrijd. De enige keren dat Arie van der Niet de bal heeft aangeraakt, was na terugspeelballen van zijn ploeggenoten. Zwaluwen zat met het hoofd al in de nacompetitie en werkte als figurant aardig mee aan het kampioensfeest van Rijnvogels. Direct na de wedstrijd stroomde het veld vol met staf en supporters van Rijnvogels, om een groots feest te vieren. Na een woordje van de burgemeester werd de schaal uitgereikt op het kunstveld, dat vervolgens langzaam leegliep. Niet omdat de supporters vertrokken, maar omdat ze richting het podium op het plein verhuisden.

Het zou nog lang onrustig blijven op De Kooltuin, waar zelfs de steevast beheerste Thomas Duivenvoorden zich ongetwijfeld mee zou laten nemen door de feestvreugde. Kampioen van de Hoofdklasse A wordt je immers niet elk jaar.