Ga naar de inhoud Ga naar de voettekst

VERSLAG | Rode crisis houdt aan: Bedroevend IJsselmeervogels ideaal recept voor eerste driepunter Rijnsburgse Boys

,,Het houdt niet op, niet vanzelf.” Dit is een van de meest succesvolle slogans van een overheidscampagne van de laatste jaren en waarschijnlijk ook wat een gemiddelde IJsselmeervogels-supporter denkt, als hij of haar de club weer bezig ziet de laatste weken/maanden in de Tweede Divisie. Na een gelijkspel in de derby tegen buurman Spakenburg, waar het op basis van strijd en inzet een verdiend punt behaalde, was het tegen Rijnsburgse Boys weer “ouderwets” en stelden de mannen van Gert Peter de Gunst eigenlijk alleen maar teleur. Tegenstander Rijnsburgse Boys, ook niet in grootse vorm de laatste weken, hoefde zelf niet groots te spelen om de Vogels van zich af te houden en hadden aan een goal van Rob Zandbergen genoeg om de eerste driepunter van het kalender jaar 2022 te mogen noteren (1-0).

Zijn we wakker?!

“Zijn we wakker?!”. Deze woorden stonden op een spandoek wat door de aanhang van Rijnsburgse Boys was opgehangen voorafgaand aan de wedstrijd tegen IJsselmeervogels. Een tekst die beide ploegen wel aansprak, aangezien beide ploegen in een bedroevende vorm staken en er steeds meer naar beneden gekeken moest worden. Voor twee clubs met de statuur van Rijnsburgse Boys en IJsselmeervogels is dit natuurlijk onacceptabel, maar helaas wel de bittere realiteit die (vooral) na de winterstop geldt. De Uien zijn bezig aan een zeer wisselvallig seizoen waar het aan elke vorm van stabiliteit lijkt te ontbreken. In de eerste seizoenshelft zagen we al dat er na een overwinning vrijwel altlijd weer een nederlaag volgde en dat de mannen van Henk Wisman eigenlijk geen één keer de opwaardse lijn door konden zetten. Na de winterstop is deze goede vorm al helemáál ver te zoeken, want alleen in de eerste wedstrijd tegen Kozakken Boys werd één puntje meegenomen. De rest van de wedstrijden eindigden allemaal in een verlies. Het verlies van vorige week tegen Excelsior Maassluis is hierin misschien nog wel het meest toonaangevend. Waar het in de rust op een comfortabele 0-2 voorsprong stond, verdampte deze na rust als sneeuw voor de zon en vertrokken de Rijnsburgers met een 3-2 nederlaag vanaf Sportpark Dijkpolder. Door deze resultaten kwam het moeras der degradatie al weer heel snel in zicht en moest er tegen IJsselmeervogels toch echt maar een keertje gewonnen gaan worden. Historisch gezien was dit zeker geen makkelijke opgave. De statistieken in de Tweede Divisie spraken volledig in het voordeel van de bezoekers. Van de zeven onderlinge duels wist Rijnsburgse Boys er slechts twee gelijk te spelen, alle andere wedstrijden werden gewonnen door de Vogels.

Rode lantaarn

“In het verleden behaalde resultaten bieden geen garantie voor de toekomst”. Nog zo’n mooie slogan die we goed kunnen gebruiken in dit verslag. Het IJsselmeervogels wat “even” de drie punten komt ophalen, is al heel lang niet meer en daarom leek de komst van de Rooien naar De Westmaat de ideale kans voor de Rijnsburgse formatie om een goed resultaat te boeken. Zoals gezegd, is IJsselmeervogels bezig aan een IJsselmeervogels-onwaardig seizoen en vindt het zich terug op plaats 17. Een plaats die aan het eind van het seizoen zou betekenen dat de Rooien volgend jaar weer worden teruggestuurd naar de Derde Divisie. Zo ver is het echter nog lang niet. Door de coronagevolgen matcht het gevoel van tijd niet met de speelkalender. Normaalgesproken worden clubs in eind Maart wel een keertje echt goed zenuwachtig over hun prestaties en een mogelijke degradatie, maar als je nu realiseert dat we technisch gezien in speelronde 19 zitten, weet je ook wel dat er nog heel veel wedstrijden te spelen zijn en dat het vege lijf nog steeds gered kan worden. Essentieel in deze reddingstocht blijven toch alleen echt wel die puntjes die je moet bijschrijven en daar schort het bij de Vogels nogal aan dit seizoen. Één overwinning en je kan die gedeelde rode lantaarn weer voor een week uit handen geven, maar zie dat maar eens te realiseren. De groep met potentiele degradatiekandidaten breidt zich steeds meer uit en zie er maar eens weg te komen.

De opstellingen

Om op de Middelmors een resultaat de boeken, stuurde De Gunst zijn manschappen andermaal in een 5-3-2-systeem de wei in. Dit systeem werd voor het eerst geïmplementeerd tegen Spakenburg en hierin werd een punt behaald. Wel waren er 4 wijzigingen ten opzichte van de derby. Zo waren Kai Heering en Mitch Willems nog steeds geblesseerd en startten de ook al niet zo fitte Christos Ibrahim en aanvaller Jerrel Hak vanaf de bank. Hun plaatsen werden ingenomen door Miguel Ramdas, Philipe van Arnhem, Adil Haian en Steven Sanchez Angulo. Technisch gezien betekende deze wijzigingen ook nog dat Bradley Martis hierdoor als linker centrale verdediger speelde en Ramdas de linksbackpositie voor zijn rekening nam. Ook bij Rijnsburgse Boys 4 wijzigingen. Keeper Wesley Zonneveld keerde terug van zijn blessure en nam daardoor de honneurs tussen de palen weer waar ten koste van Michael Bekkers, Bram de Bruin verving Masies Artien en Robbert Olijfveld speelde ten koste van Furhgill Zeldenrust. Trainer Wisman zag ook Roderick Gielisse nog geblesseerd afhaken in de warming-up en daardoor was er op het allerlaatste moment nog een basisplek voor middenvelder Marc Magan. Deze wijziging zorgde er voor dat aanvoerder Bram Ros een plekje naar achter schoof en als centrale verdediger moest fungeren.

Aluminium

Bij een wedstrijd van twee ploegen in een matige vorm denk je van te voren niet meteen aan een spektakelstuk en die theorie werd ook vrijwel meteen in de wedstrijd bevestigd. Beide ploegen waren zeer slordig en hadden moeite om de bal in de ploeg te houden. Van kansen mocht eigenlijk niet gesproken worden, tot dat Rijnsburgse Boys-middenvelder Bram de Bruin in minuut 23 de toeschouwers op de Middelmors liet wakker schrikken via een enorme pegel op de lat. Uit een van de spaarzame goede aanvallen over meerdere schijven kwam de bal uiteindelijk voor de voeten terecht van de 24-jarige middenvelder. Hij haalde vol uit en liet Schaap kansloos. Echter blokkeerde het alluvium zijn verzoek tot succes en kwamen de Vogels uitermate goed weg. De Vogels hadden zelf nog helemaal niets laten zien en zo had de teruggekeerde doelman Zonneveld een simpele rentree. De Rooien voor rust nog een keer goed weg toen het geklungel in de defensie bijna kon worden afgestraft. Uit het niet goed wegwerken van de bal belandde de bal voor de voeten van Dani van der Moot. Hij verschalkte Schaap andermaal, maar opnieuw werd de doelman gered. Dit keer was er kwam er geen aluminium aan te pas, maar was het ploeggenoot Adil Haian die met een laatste krachtinspanning de bal van de doellijn kon werken. Zo haalde IJsselmeervogels andermaal opgelucht adem kon het met de 0-0 stand naar de kleedkamer. Het had echter niet veel gescheeld of IJsselmeervogels had, in de allerlaatste minuut, nog brutaal de voorsprong gepakt en andermaal speelde het aluminium daarin een hoofdrol. De vrijwel onzichtbare Danny van den Meiracker (die alleen opviel door de discussies met scheidsrechter Preston Henshuijs) vuurde in “the dying seconds” nog een vrije trap af op het goal van Zonneveld. De afstand leek groot, maar de spits streepte de bal op de binnenkant van de paal. Zonneveld was compleet verrast, maar kon in de rebound voorkomen dat de bal over de lijn zou rollen.

De verdedigers doen het

In de tweede helft bracht De Gunst Jerrel Hak en Pieter Langedijk meteen vanaf de hervatting. De coach kon amper tevreden zijn over wat zijn team had laten zien in de eerste helft en veranderde het 5-3-2 naar het vertrouwde 4-3-3. In het wedstrijdbeeld zorgde dit echter maar amper voor veranderingen. Het bleef een enorm slordige wedstrijd met twee teams die het, naast de ander, het ook zichzelf heel moeilijk maakten. Van goed voetbal was er geen moment spraken en voor de neutrale toeschouwer was het amusementsniveau van een minimale waarde. Spannend was het wel, want beide ploegen hadden toch ook niks aan een gelijkspelletje? Na dik een uur spelen was er dan eindelijk de goal en was het de thuisploeg wat op voorsprong kwam. Geen vloeide combinatie tussen de steraanvallers, maar een doelpunt via de coproductie Dennis van der Plas-Rob Zandbergen. Geheel in het beeld van de wedstrijd, viel de goal uit een standaardsituatie en was het centrale verdediger Van der Plas die een corner goed terug kopte waardoor linksback Zandbergen, van dichtbij, het beslissende tikje kon geven waardoor de Uien de voorsprong pakten. Zeker geen goal die we kunnen nomineren voor een potentiele Puskas Award, maar wel een zeer belangrijke in deze moeizame strijd tegen IJsselmeervogels. Vanaf dat moment moesten de Vogels nog maar eens een tandje bijzetten. Er was nog genoeg tijd na de goal, maar de Rooien leken niet in staat om nog voor een echt slotoffensief te kunnen zorgen. Rijnsburgse Boys had de tegenstander nu waar het het hebben wilde en kon zich nog maar eens extra laten terugzakken om er dan snel uit te komen.

Eenvoudig overeind

Ook voor het slotoffensief had IJsselmeervogels eigenlijk geen kracht (meer). Het ploeterde maar wat aan en van een echt ‘Plan B’ leek geen spraken. Rijnsburgse Boys bleef daarom ook redelijk eenvoudig overeind en leek de overwinning al in de tas, nog voor dat het eindsignaal al had geklonken. De Vogels probeerden het nog wel en met name invaller Ilias Boudouni nam nog wel wat dreiging met zich mee, maar het resulteerde allemaal in niks. Zonneveld hoefde eigenlijk niet meer in actie te komen en had een zeer rustige middag om zijn rentree te maken. Het is Rijnsburgse Boys aan te reken dat het “maar” 1-0 is gebleven, want er lag een zee aan ruimte achter de defensie van de Rooien. Hier werd echter slordig mee omgegaan en daardoor werd IJsselmeervogels verder leed bespaard. Enige lichtpuntje bij de uitploeg was het spel van Adil Haian, die net steeds een voetje overal tussen had waardoor erger gevaar voorkomen kon worden.

Belangrijke weken

Hoe nu verder? Dat zal ongetwijfeld een vraag zijn die maar weer eens wordt gesteld op de rode kant van de Westmaat. IJsselmeervogels zakte vandaag misschien wel door de ondergrens van de ondergrens en mocht van geluk spreken dat het geen ploeg in vorm trof waardoor de schade nog redelijk beperkt bleef. Op deze manier wordt de sportieve crisis in Spakenburg alleen maar groter en zal de degradatiestress met de week toenemen. Bij Rijnsburg heerst vooral opluchting nadat er eindelijk weer eens drie punten konden worden bijgeschreven en er weer een beetje ademruimte is. De Uien hebben nu 26 punten en klimmen naar plaats 9. Hierdoor zijn de subtopplaatsen weer een beetje in zicht. Aankomende week volgen er twee speelrondes in de Tweede Divisie. Dinsdag treedt Rijnsburg aan tegen TEC en zaterdag wacht de gemeentederby tegen koploper Katwijk. IJsselmeervogels treedt twee keer aan tegen een belofte-team. Eerst op Het Kasteel tegen Jong Sparta en daarna volgt zaterdag het affiche tegen Jong Volendam. Belangrijke weken volgen voor beide teams, maar, om toch maar af te sluiten met een andere slogan: “Parijs is nog ver”.