Ga naar de inhoud Ga naar de voettekst

REPORTAGE | Hercules en ADO’20 allebei met lege handen na spectaculaire seizoensapotheose

Zowel Hercules als ADO’20 staan na een absoluut spectaculaire afsluiting van het seizoen met lege handen. Op het doorweekte veld van Sportpark Voordorp moest de ploeg van trainer René van der Kooij winnen om aan het eind van de middag de schaal in de lucht te mogen hijsen. De Utrechters leken tot drie keer toe dit klusje te gaan klaren, maar telkens had het stugge ADO’20 een passend antwoord om terug in de wedstrijd te komen. Toen de kruiddampen uiteindelijk waren weggetrokken en er na een bizarre slotfase, met drie goals in vijf minuten tijd, uiteindelijk een 3-3-stand op het bord stond, wisten beide ploegen dat ze hier eigenlijk niets aan hadden. De schaal ging voor de neuzen Hercules en ADO’20 naar OFC Oostzaan en tevens tastten de Heemskerkers mis in de strijd om de derde periodetitel. Ironisch genoeg had ADO’20 bij een nederlaag zich kunnen verzekeren van het bewijs om mee te doen aan de play-off voor promotie, maar die kans was door het behaalde punt verkeken en hielden beide teams er aan het eind van de race niets aan over.

Foto: Leo Tillmans/ADO’20

De Derde Divisie Zondag mag bij de grote groep amateurvoetballiefhebbers nog wel eens op het tweede plan staan, maar afgelopen maandag was dit dé competitie waar menig voetballiefhebber met spanning naar toeleefde. De competitie ontwikkelde zich in de laatste weken tot een valkuil voor kampioenskandidaten en het leek er op alsof de eerste plek vervloekt was. Eerst was het OFC, toen Gemert en nu stond ineens het Utrechtse Hercules fier bovenaan de ranglijst. De Utrechters leken ultiem te pieken, want na een seizoen waar vooral Gemert en OFC elkaar het leven zuur maakten, stond nu ineens de ploeg van René van der Kooij op ‘pole position’ om die schaal en de daarbij behorende promotie naar de Tweede Divisie binnen te halen. Hercules stond na 33 speelrondes op gelijke hoogte met OFC, maar het doelsaldo was dermate in hun voordeel, zodat een overwinning op ADO’20 genoeg zou zijn voor de eindoverwinning. Ook ADO’20 rees maandag middag af naar het regenachtige Utrecht met nog een titelkans op zak. De kansen waren wel aanzienlijk kleiner dan die van de tegenstander van die middag, want de “super ezels” zouden ook afhankelijk zijn van wat OFC en Gemert tegen respectievelijk Quick & Hollandia zouden doen. ADO’20 was echter ook nog vol in de race voor het behalen van de derde periodetitel. Een vage constructie natuurlijk, want als Hercules dus kampioen zou worden, had het ook de periodetitel gepakt en zou de play-offplek direct naar de hoogst geëindigde club in de eindrangschikking gaan. Dat zou in dit geval dus ADO’20 zijn. Een bijzondere situatie die dus de tongen losmaakte en voer voor discussie was. Wat zouden de Heemskerkers doen bij een late gelijke stand? Zou er dan ‘per ongeluk’ een foutje worden gemaakt waardoor Hercules de winst zou pakken?

Alle ingrediënten voor een schitterend slotstuk van de competitie waren dus aanwezig. Helaas waren de weergoden echter niet van plan om hun contributie bij te dragen aan een mooie middag, want het was werkelijk beestenweer op Sportpark Voordorp. Ondanks de oneindige vloed met regen was het complex uitstekend gevuld en waren er belangstellende van heinde en ver naar Utrecht getogen voor dit ultieme slotstuk. De toegestroomde fans van ADO’20 zagen dat coach Roy van der Mije had vastgehouden aan bijna dezelfde spelers die afgelopen zondag nog met 4-2 van JOS Watergraafsmeer wonnen. Van der Mije voerde slechts één wissel door, want aanvoerder Ted Amson keerde terug in de basis en dit betekende dat Milan Klopper weer genoegen moest nemen met een plaatsje op de bank. Ook collega René van der Kooij voerde één wissel door ten opzichte van Hercules’ laatste wedstrijd (1-1 tegen OSS’20). Ook bij Hercules keerde de aanvoerder, Niek Hoogveld, weer terug in de basis. Zijn vervanger in Oss, Valentijn Beck, startte daarom in deze allesbeslissende wedstrijd vanaf de bank.

Foto: Leo Tillmans/ADO’20

Waar de meeste kampioensduels moeizaam zijn en vaak traag op gang komen, was dit zeker niet het geval in deze wedstrijd. Beide teams waren, ondanks de stromende regen, met veel enthousiasme onthaald door de ruim 2000 aanwezige toeschouwers en uiteraard ging er ook het nodige vuurwerk de lucht in. In het veld werd het vuurwerk vooral bezorgd door de thuisploeg, want Hercules knalde uit de startblokken. De thuisploeg leek ADO’20 echt meteen bij de keel te willen pakken en dit resulteerde al heel snel in de vroege openingsgoal. In de vierde minuut ontketend Omar el Ghazouani een luid gejuich bij de thuisclub, want zijn lage schuiver is keeper Lucas van Hensbergen te machtig en zodoende heeft Hercules al heel snel wat het wilde hebben: de voorsprong. Met deze stand op het bord zouden de Utrechters kampioen van de Derde Divisie worden. ADO’20 ging echter goed om met deze vroege tik en was al snel weer hersteld en terug in de wedstrijd. De super ezels zetten Hercules al weer snel vast op eigen helft en kwamen nog binnen de eerste tien minuten op gelijke hoogte. Of het geluk of zo bedoeld was, laten wij in het midden, maar aanvaller Ruben Doesburg verschalkte keeper Pepijn Vonk met een hoge bal. De bal leek absoluut houdbaar voor de doelman, maar Vonk verkeek zich op de bal en zag de bal over hem heen de verre hoek in vliegen. Een verdiende gelijkmaker, want na de sterke eerste minuten van de thuisploeg was het ADO’20 wat zich had teruggebeten in de wedstrijd en de regie in handen had genomen. Doesburg had even later zelfs nog de 1-2 op de schoen, maar dit keer reageerde Vonk wél adequaat en werd de voorsprong voor de gasten voorkomen. Doesburg was de eerste helft een ware plaag voor de defensie van Hercules en was eigenlijk bij elk gevaar wel betrokken. De verdediging van Hercules had maar weinig vat op de watervlugge buitenspeler die profiteerde van de doorweekte mat, die door het overtollige regenwater enorm snel voetbal stimuleerde. De bal was maar lastig onder controle te houden, maar ADO’20 leek hier beter mee om te kunnen gaan. De ploeg van Van der Mije had eigenlijk niet veel meer te duchten van de thuisploeg, maar slaagde, ondanks het overwicht, er te weinig in om voor echt concreet doelgevaar te zorgen. Beide ploegen gingen hierdoor met een 1-1 stand rusten. Een stand waarvan beide ploegen wisten dat dit aan het eind van de streep niets zou gaan opleveren. Concurrent OFC was tegen Quick al op voorsprong gekomen en dus leken de kampioenschapskansen voor ADO’20 wel over te zijn. Nu voltrok zich het vreemde scenario dat het voor de Heemskerkers voordeliger zou zijn om Hercules de titel te laten winnen, zodat zijzelf als plaatsvervangend periodetitelwinnaar mee zouden mogen doen aan de play-offs.

Foto: Leo Tillmans/ADO’20

In de tweede helft lijkt Hercules wat beter voor de dag te komen. ADO’20 wordt weer wat meer teruggedrongen en de thuisploeg kan steeds wat meer aan voetballen terugkomen. Het blijft ongelooflijk lastig om een goede aanval op te bouwen op het veld wat per seconde in kwaliteit afneemt. De bal blijft vaak gewoon zomaar liggen in een plas en dat werkt niet in het voordeel van Hercules, aangezien zij een goal moeten forceren. In de eerste 25 minuten na rust levert dit maar weinig kansjes op en keeper Van Hensbergen hoeft alleen maar reddend op te treden op pogingen van Tim Pieters en Tyrone Fonville. Ruim twintig minuten voor tijd leek Hercules zich in een zetel naar de titel te schieten toen de eerder benoemde Tim Pieters een afgeslagen corner bij toeval voor zijn voeten zag belanden en met een volley de bal, door een woud van benen, in de verre hoek wist te werken. Opnieuw feest op Voordorp waar het juichen van Pieters en kompanen misschien nog wel fraaier was dan de goal zelf. Met knie-, buik en rugschuivers over het doorweekte veld gleden de spelers in de armen van de toeschouwers achter het goal, die maar wat graag de hernieuwde voorsprong met hun helden vierden. Met deze treffer was Hercules weer virtueel kampioen en was de promotie naar de Tweede Divisie binnen handbereik. Het was echter nog lang niet zo ver. Er stonden nog twintig loodzware laatste minuten op het bord en ADO leek, ondanks het voor hen gunstige scenario bij deze stand, toch weer op jacht te gaan naar de gelijkmaker.

Ondanks dat ADO’20 de tegenstander weer onder druk probeert te zetten, slaagt het er maar amper in om tot echt grote kansen te komen en tikt de tijd steeds verder weg in het voordeel van Hercules. ADO’20 blijft proberen en wordt in minuut 85 beloond voor het harde werken. Na een schitterende voorbereidende actie van rechtsback Henry Opoku stormt de verdediger op tot aan de achterlijn en legt de bal panklaar bij de tweede paal. Daar is middenvelder Maurizio Brenna die de schitterende actie van Opoku keurig afrondt en zorgt voor de hernieuwde gelijke stand. Deze goal bleek uiteindelijk een startsein te zijn van tien doldwaze minuten waarin het scenario rechtstreeks uit een voetbalstripboek leek te komen. Nog geen drie minuten na de gelijkmaker van Brenna leek ADO’20 op 2-3 te komen en daarmee zou het sprookje voor Hercules compleet over zijn. In een scrimmage leek de bal over de lijn te worden gewerkt, maar scheidsrechter De Winter en zijn assistenten geven aan dat de bal de lijn niet gepasseerd is geweest. Keeper Vonk haalt opgelucht adem en besluit de bal maar eens een flinke trap te geven. De bal van Vonk legt veel afstand af en zorgt hiermee direct dat invaller Lars Vermeulen ineens het strafschopgebied van ADO’20 in mag duiken. Als een slangenmens dribbelt Vermeulen langs zijn twee directe bewakers en krijgt hij het met een laatste inspanning voor elkaar om de bal voor de voeten te krijgen van de volledig vrijstaande spits Tyrone Fonville. De naar Sparta Nijkerk vertrekkende aanvaller weet wel raad met dit buitenkansje en schuift in de 89e minuut zijn drieëntwintigste seizoenstreffer tegen de touwen. Binnen een tijdsvlak van 30 seconden gaat Hercules van een bal wel of niet over de lijn en 2-3 naar een messcherpe counter waarin het de 3-2 scoort in de allerlaatste minuut van een kampioenswedstrijd. Het lijkt een scenario wat zo is weggelopen uit de eerste de beste voetbalfilm waarin een happy end uiteindelijk alle eerdere problemen als sneeuw voor de zon laat verdwijnen. De goal van Fonville wordt daarom ook groots gevierd en de eerste pitch invasion van de middag is een feit.

Foto: Leo Tillmans/ADO’20

De wedstrijd leek beslist. Zeker gezien het eerder geschetste scenario waarbij ADO’20 met deze uitslag de promotieplay-offsplaats toegewezen zou krijgen. Echter was er nog genoeg blessuretijd te spelen en was de buit nog niet definitief binnen. Van der Kooij maande zijn manschappen al tot rust en tot het vermijden van gekke acties om zodoende het risico op een nieuwe gelijkmaker te verkleinen. Hercules leek echter alles behalve stabiel te ogen en ADO’20 rook bloed. Het drong nog aan en kreeg in de 91e minuut een vrije trap te nemen op zo’n 25 meter vanaf het goal van de thuisploeg. Middenvelder Daan Boerlage meldde zich voor dit klusje en zag hoe alles en iedereen bij Hercules de adem inhield. Boerlage, die normaalgesproken geen specialist is, krulde de bal schitterend over de muur heen en zag hoe Vonk voor de derde maal vandaag een antwoord schuldig moest blijven; 3-3! Alles met een Hercules-hart stortte in, want voor de derde keer deze middag was er een voorsprong weggegeven en leek de titel nu echt in rook te zijn opgegaan. ADO’20 leek bezig aan een tweede adem en Van der Mije maande zijn ploeg zelfs tot nóg meer. Dit had zomaar gekund, want invaller Jan Willem Tesselaar kreeg nog een goede kans om zijn ploeg zelfs met de zege op zak naar Heemskerk te laten vertrekken. De spits had het vizier echter niet op scherp staan en zo bleef het 3-3.

Na de exorbitant lange extra tijd van bijna tien minuten vond De Winter het eindelijk genoeg en was de titeldroom van Hercules veranderd in een ware nachtmerrie. OFC mag zich, door winst op Quick en het resultaat bij deze wedstrijd, kronen tot kampioen van de Derde Divisie Zondag. De spelers gingen massaal naar het gras en wisten niet wat te doen met deze enorme deceptie. Bij ADO’20 waren er, ondanks het feit dat het door het gelijkspel de promotiekansen in rook ziet opgaan, meer tevreden gezichten te bekennen. ADO’20 had vandaag meer dan haar best gedaan om de sportieve plichten te vervullen, ondanks dat dit dus, ironisch gezien, negatief voor hen uitpakt. De ploeg van Van der Mije kan na een uitstekend seizoen op vakantie en we zien ze volgend seizoen weer terug in de Derde Divisie Zondag. Voor Hercules nog geen vakantie, maar play-offs. Om via deze lange en loodzware omweg alsnog promotie af te dwingen, moet er aanstaande week, in de eerste ronde, afgerekend worden met DVS’33.