Katwijk Tweede Divisie Uitgelicht 22 mei 2022
196Bekeken
REPORTAGE | Katwijk in een achtbaan van emoties naar de landstitel
Een kampioenschap op het hoogste niveau lijkt bij Katwijk nooit op een ‘normale’ manier behaald te kunnen worden. In 2013 keken de Krombewoners via een straalverbinding op een groot scherm naar de verrichtingen van concurrent GVVV, in 2018 kwam het, na een gigantische voorsprong in de winterstop, aan op de allerlaatste speeldag tegen concurrent Kozakken Boys en ook dit seizoen was het slotstuk er eentje “op z’n Katwijks.” Van mineur tot euforie in drie uurtjes tijd, te beginnen met de 1-0 nederlaag bij Excelsior Maassluis.
Op sportpark Dijkpolder had de thuisploeg er alles aan gedaan om de 1600 meegereisde Katwijk-supporters het naar de zin te maken. Binnen de lijnen kreeg de koploper echter niets cadeau. De Tricolores waren, terecht, niet in het veld gekomen om als kanonnenvoer te dienen op een Katwijks feestje en bleken uiteindelijk zelfs zo taai dat hele feestje uitgesteld werd.
Nadat Kylian van Mil zijn eerste poging uiteen zag spatten op de vuisten van Jean Paul van Leeuwen wist de thuisploeg uit de eerste mogelijkheid wel direct munt te slaan. Gabri Urbanus mocht aanleggen voor een vrije trap op een gevaarlijke plaats. De centrale verdediger schoot de bal snoeihard en onberispelijk achter de kansloze Andre Krul. Wat Katwijk, dat zonder de geblesseerde aanvoerder Robbert Susan speelde, in resterende tachtig minuten ook probeerde, het kwam de dreun van de openingstreffer niet meer te boven.
Zelfs toen de opdracht om landskampioen te worden werd versimpeld, dankzij het verlies van HHC Hardenberg tegen Scheveningen volstond slechts één doelpunt, kreeg de ploeg van Anthony Correia het niet voor elkaar om doelman van Leeuwen te passeren en het meegekomen oranje legioen in vuur en vlam te zetten. Naarmate de wedstrijd vorderde kreeg Excelsior Maassluis de beste kansen om de wedstrijd in het slot te gooien, maar omdat de spitsen van de thuisploeg veel te slordig waren in de afwerking bleef de genadeklap achterwege. Die ene goal van Urbanus bleek voor Excelsior Maassluis echter voldoende om de drie punten in eigen huis te houden en een Katwijks kampioensfeestje uit te stellen.
Terwijl de teleurstelling nog van de gezichten en de meegereisde aanhang afdroop, haakte Koninklijke HFC ook definitief af in de titelstrijd, dankzij een 2-3 verlies in eigen huis tegen Spakenburg. De enige ploeg die Katwijk in theorie nog van het kampioenschap kon houden was Jong Sparta, dat om 18.00 uur in Groesbeek zou spelen tegen De Treffers. Met het chagrijn in het lijf gingen de oranjehemden huiswaarts, gevolgd door KNVB-directeur Jan Dirk van der Zee met de koffer met daarin de kampioensschaal. Want stel nou dat…..
Ondertussen verzamelden de supporters zich op de parkeerplaats van De Krom waar een podium was opgebouwd voor een eventuele huldiging. In de week voorafgaand aan de kampioenswedstrijd had burgemeester Visser van Katwijk namelijk besloten dat er geen huldiging op het bordes van het gemeentehuis zou plaatsvinden bij een kampioenschap. Via topamateurvoetbal.com-verslaggever Niels Veldhoven werd de steeds groter wordende menigte op de hoogte gehouden van de ontwikkelingen in Groesbeek. De 2-1 van De Treffers ruim tien minuten voor tijd werd als een bevrijding ontvangen en naarmate het laatste fluitsignaal op sportpark Zuid naderde, werden op sportpark De Krom de laatste voorbereidingen getroffen voor de huldiging van Katwijk.
Toen het verlossende woord vanuit Groesbeek had geklonken, brak er een groots volksfeest uit en was al het chagrijn verdwenen op De Krom. Niemand dacht meer terug aan die vrije trap van Urbanus. De dreun die de dag leek te gaan bepalen, werd vervangen door een ander beeld: dat van aanvoerder Robbert Susan met een shirt met zes sterren en een kampioensschaal in zijn handen. Katwijk is de kampioen van de Tweede Divisie, maar deed op een manier zoals eigenlijk alleen Katwijk dat kan.
